Μα παροιμίες...θα πει κανείς; Ναι, φυσικά, παροιμίες. Δεν είναι διόλου ντεμοντέ ή κάτι παρωχημένο. Παροιμίες ίσον αξίες. Όπως αυτές πέρασαν από στόμα σε στόμα, μέσα στην παράδοση, όπως πέρασαν από γενιά σε γενιά, όπως διασκέδασαν με αυτές οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας σε όλα τα χωριά και τα νησιά του τόπου μας.

Λονδίνο, 1938. Ο αστυφύλακας Ουότκινς συναντά μια φιγούρα, μαυροντυμένη με μάσκα γιατρού της πανώλης, σ’ ένα σκοτεινό σοκάκι να κοιτάζει μέσα σ’ έναν κάδο απορριμμάτων. Ο αστυφύλακας ζητά από τη φιγούρα να απομακρυνθεί και ελέγχοντας τον κάδο διαπιστώνει ότι είναι άδειος. Έπειτα από μια σύντομη στιχομυθία η φιγούρα απομακρύνεται προτρέποντας τον αστυφύλακα να κοιτάξει ξανά στον κάδο. Ο Ουότκινς διαπιστώνει ότι μέσα βρίσκεται ένα πτώμα.

Η Γουίλα Νοξ, άνεργη δημοσιογράφος, είναι σε εξαιρετικά  δύσκολη κατάσταση, καθώς πρέπει να βρει τρόπο να επισκευάσει ένα σπίτι που καταρρέει και που στεγάζει τη διευρυμένη οικογένειά της. Σχεδόν 150 χρόνια πριν, ο Θάτσερ Γκρίνγουντ αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα: το σπίτι του καταρρέει όπως και ο γάμος του. Και οι δύο χρειάζεται να αγωνιστούν πολύ για να καταφέρουν να σταθούν στα πόδια τους.

Το μυθιστόρημα του Νταβίντ Ντιοπ «Τη νύχτα, όλα τα αίματα είναι μαύρα» αποτελεί φόρο τιμής σε όλους τους Σενεγαλέζους που πολέμησαν στο πλευρό της Γαλλίας κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο – είναι μια απόπειρα να ακουστεί και η δική τους φωνή.

Ένα κυριακάτικο πρωινό του Οκτωβρίου ο αστυνομικός επιθεωρητής Σάμουελ (Σαμ) Μπέργερ, και οι συνάδελφοί του, η Ντεζιρέ Ρούσενκβιστ ή αλλιώς Ντίαρ  και ο Κριστόφερ Έκμαν, επισκέπτονται ένα αγροτόσπιτο στα περίχωρα του προαστίου Μέρστα της Στοκχόλμης βρισκόμενοι στα ίχνη ενός καθ’ έξη δολοφόνου. Ο αναγνώστης θα απολαύσει τη γρήγορη, κινηματογραφική πλοκή και τις νέες αφηγηματικές διαστάσεις που ανοίγονται δημιουργώντας ένα γοητευτικό βάθος στο έργο.

Έχουν περάσει τρεις μήνες από τον θάνατο του άρχοντα των δαιμόνων. Η διάσταση των δαιμόνων γρήγορα οργανώνει ένα τουρνουά για να επιλεγεί ο νέος αρχηγός. Ένας άνδρας με το όνομα Helck, ο οποίος ισχυρίζεται ότι μισεί το ανθρώπινο είδος, διακρίνεται γρήγορα. Η Vermilio the Red, μια από τους τέσσερις δαίμονες της ομάδας που επιβλέπει το τουρνουά, υποψιάζεται τον Helck και προσπαθεί να στήσει τους αγώνες.

Η ένθετη ιστορία του Λιου Σιαομπό και της συντρόφου του Λιου Σια, που ανασυνθέτει με ευαισθησία η Δήμητρα Κολλιάκου, και ο τρόπος με τον οποίο τη συνδέει με τις υπόλοιπες ιστορίες δίνει την ευκαιρία στη συγγραφέα να αναφερθεί σε θέματα όπως ο περιορισμός, ο φόβος, και ιδιαίτερα ο φόβος του θανάτου, στον οποίο αντιπαραβάλλεται η επικούρεια αταραξία.

Η έννοια του πρωταγωνιστή της ιστορίας δεν υφίσταται στο βιβλίο της Σολά: αν υπάρχει ένας πρωταγωνιστής, αυτός είναι η φύση που μας περιβάλλει, το βουνό και η βροχή, ο κεραυνός και τα δέντρα, οι αρχέγονες δυνάμεις, τα πράγματα που καθορίζουν την ύπαρξη.

Ένας άντρας δολοφονημένος με ένα μαχαίρι με λαβή σε σχήμα σταυρού και ένα Ευαγγέλιο με λέξεις υπογραμμισμένες με αίμα οδηγούν τον αστυνόμο Νεβζάτ και τους βοηθούς του σε μια περιπέτεια στις γειτονιές της Κωνσταντινούπολης.

Εκκινώντας από το σκοτάδι για να μετέλθει στο φως ο Αργύρης Παλούκας παραδίδει μια ποιητική συλλογή, όπου κάθε ποίημα, επί το πλείστον, αποτελείται από λίγους στίχους, καταγράφοντας εικόνες, σκέψεις και συναισθήματα που ελλοχεύουν σε κάθε σπιθαμή της ζωής.

Μετά το Αγνοούμενη, έρχεται το Κενά μνήμης για να σας ξεσηκώσει, να σας καθηλώσει, να σας κρατήσει ξάγρυπνους. Διά χειρός Lisa Gray.

Σε τι συνίσταται η απουσία σπλαχνικών μεθόδων σφαγής στην απάνθρωπη για τα ζώα, πολυδάπανη και ρυπαντική από οικολογικής άποψης βιομηχανική κτηνοτροφία; Και γιατί συμβαίνει ακριβώς το ίδιο στην εντατική εκτροφή θαλάσσιων ζώων, όπως τόνου, σολομού και γαρίδας σε συνθήκες εγκλεισμού (ιχθυοκαλλιέργεια) της υποβρύχιας βιομηχανικής κτηνοτροφίας;