Ο Κοσμάς Τρίκαρδος, που ζει στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών, αναζητεί τα ίχνη της Μίκας Τσεκουρίδου, μιας Σμυρνιάς που έφτασε στις ΗΠΑ μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Ο λόγος; Κάποιες μετοχές στις οποίες είχε επενδύσει όλες τις οικονομίες της η Μίκα και που απαξιώθηκαν με το οικονομικό κραχ του 1929, αλλά τώρα απέκτησαν ξανά αξία.

Η Νούλη Τσαγκαράκη υπόσχεται πολλά με αυτό το καλογραμμένο βιβλίο. Απειλεί να σπάσει τα στεγανά και να καταργήσει τα συνήθη φληναφήματα των συνήθων μεσοαστών που εμφανίστηκαν μέσα στην Κρίση κρύβοντας ή ξεπουλώντας την όποια αλήθεια τους όσο όσο.

Η Φούλη Μελανίτου, που γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958, σπούδασε γεωλογία και κινηματογράφο, γράφει σενάρια και σκηνοθετεί κυρίως ντοκιμαντέρ, αποκαλύπτει σε αυτό το πρώτο της βιβλίο μια ποιητική πρόζα εξόχως μοντερνιστική. Ελεύθεροι συνειρμοί, ιμπρεσιονιστική έκφραση.

Θεματικός πυρήνας και στα τρία διηγήματα είναι το ανθρώπινο δέρμα. Στο πρώτο, ως καταπιεσμένη σάρκα μιας γυναίκας η οποία έπρεπε να τιθασευτεί και ν’ αλλάξει τη φύση της, στο δεύτερο ως σημαδεμένη επιδερμίδα μ’ ένα τατουάζ που συμβόλιζε το πένθος μιας μάνας, και στο τρίτο ως σάρκα άρρωστη, τρυπημένη και σημαδεμένη από τη μάστιγα των ναρκωτικών.

Το καινούργιο βιβλίο της γνωστής ποιήτριας Κούλας Αδαλόγλου είναι διηγήματα, με όλη την ποιητικότητα και τα βασικά που διέπουν εν γένει τη δουλειά της: πολιτική στάση και κοινωνική έγνοια, υπαρξιακή αγωνία και ελλειπτικός λόγος, η ανθρώπινη μοναξιά και η αλληλέγγυα συμπόνια.

Ένα ανθρώπινο και υπαρκτό οδοιπορικό του έρωτα που δηλώνει τη διαφορετικότητα των ηρώων και των επιλογών τους. Περιγράφει όχι μόνο στιγμιότυπα της ζωής τεσσάρων νέων οι οποίοι ζουν την ιδιαιτερότητα της επιλογής τους ως προς τους ερωτικούς τους συντρόφους, αλλά  και το πάθος τους για τη ζωή.

Έναν ύμνο στην ιστορία του καπνού, στον ίδιο τον καπνό και στα προϊόντα του, στους καπνιστές και εντέλει στις αυτοκρατορίες που είναι εξ’ ορισμού προορισμένες να χαθούν αποτελεί το βιβλίο του Χρήστου Αστερίου «Μικρές αυτοκρατορίες. Muratti. Ένας αποχαιρετισμός»

Ένα αφήγημα υπεράνω κατηγοριών, ειδών και ταξινομήσεων. Ένα βιβλίο που θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία όλης της χώρας. Ένα βιβλίο άξιο να βραβευτεί. Κι όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά διεθνώς.

Καφέ Αμάν ο ''Υπόγειος Παράδεισος'', Αθήνα, 1920: ψυχές παγιδευμένες στη λάσπη, κορμιά διαλυμένα από τις καταχρήσεις, εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι, όλοι με το ίδιο όνειρο - ''να γίνουν άνθρωποι'' κάποτε. Ο Πέτρος Πικρός δίνει με σκληρό ρεαλισμό και λυρική ευαισθησία μια εικόνα της ζωής των περιθωριακών αλλά και της κοινωνίας που τους γέννησε.

Μια σύγχρονη κοπέλα, η Μαρία, αγωνίζεται μέσα από μία πορεία αυτογνωσίας να ερευνήσει το παρελθόν της οικογένειάς της, που τοποθετείται ιστορικά στην μεταπολεμική Ελλάδα και στα χρόνια του εμφυλίου. Η ηρωίδα μέσα από αυτή την πορεία στο παρελθόν λυτρώνεται και κάνει ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή της.