«….της αναγκαίας τύχης

ουκ έστιν ουδέν μείζον ανθρώποις κακόν…»

(στ. 485-486, «Αίας», Σοφοκλή)

Η Σταυρούλα Σκαλίδη γεννήθηκε το 1978 στον Άγιο Αδριανό Αργολίδος. Εργάζεται ως δημοσιογράφος. Από τις εκδόσεις «Πόλις» κυκλοφορεί και το βιβλίο της «Προδοσία και εγκατάλειψη» (2008) που τιμήθηκε με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα του περιοδικού «Διαβάζω».

Ο 40χρονος Θεόφιλος Ζερβοθανάσης, τραγικός ήρωας στην ιστορία αυτή, εγκαταλείπει την οικογένειά του προκειμένου να μην διαπράξει ένα έγκλημα. Φεύγει μακριά για να μην ατιμάσει το όνομά του και το όνομα της γυναίκας και των παιδιών του. Όμως με τη φυγή του διαπράττει το έγκλημα της εγκατάλειψης των δύο κοριτσιών του, της Μυρσίνης και της Άννας, και της συζύγου του, Φρόσως, οι οποίες δεν μπορούν να τον συγχωρέσουν μη γνωρίζοντας τα πραγματικά του κίνητρα. Η Μαγδαληνή, η μητέρα του Θεόφιλου, που ευθυνόταν για τη φυγή του, είχε προκαλέσει πολλά κακά και όχι μόνο στην οικογένειά της, μιας και ήταν «τρελή», όπως όλοι, και οι γιατροί και ο κόσμος, πίστευαν. Η Μαγδαληνή, μετά τον πρόωρο χαμό του αδερφού της και ενώ ήταν έγκυος στον Θεόφιλο, αρρώστησε περισσότερο και άρχισε να δημιουργεί προβλήματα στον άντρα της, Ανδριανό, στην οικογένειά της και σε όλους τους χωρικούς. Ο σύζυγός της την οδήγησε σε πολλούς γιατρούς για να τη βοηθήσει, αλλά οι προσπάθειες όλες αποδείχθηκαν μάταιες. Ο Θεόφιλος δεν ένιωσε την αγάπη της μητέρας του ούτε για μια στιγμή. Η κατάσταση βελτιώθηκε όταν άρχισαν να της χορηγούν κάποιο φάρμακο καθημερινά. Ο Ανδριανός, μετά από χρόνια, ταλαιπωρημένος πεθαίνει. Ο Θεόφιλος παντρεύεται τη Φρόσω, την οποία η Μαγδαληνή, όταν ήταν μικρή παρ’ ολίγον  να πνίξει,  και αποκτά μαζί της τη Μυρσίνη και την Άννα. Η απόφασή του να φύγει οφείλεται στη μητέρα του, η οποία συνεχίζει να προκαλεί πολλά προβλήματα σε όλους. Πηγαίνει στην Αθήνα, βρίσκει δουλειά, αλλά μετά από ένα σοβαρό ατύχημα χάνει τη δουλειά του και μένει άστεγος. Η κόρη του Άννα, η οποία πιστεύει ότι ο πατέρας της είναι νεκρός, σπουδάζει γιατρός στην Αθήνα και η Μυρσίνη βρίσκεται στο χωριό με τη μητέρα τους και τη γιαγιά τους Μαγδαληνή Οι δύο κόρες του νιώθουν ακόμη δυστυχισμένες λόγω της εγκατάλειψης από τον πατέρα τους. Τα ψυχικά  τραύματά τους δεν έχουν κλείσει ακόμη. Η Μαγδαληνή νοσεί από Αλτσχάιμερ  και χάνεται για μέρες από το σπίτι μέχρι που τη βρίσκουν νεκρή. Ο Θεόφιλος έχει υπό την προστασία του ένα μικρό άστεγο κοριτσάκι, τη Μαριάννα, και μέσω της φροντίδας της προσπαθεί να εξιλεωθεί για τη φυγή του και την εγκατάλειψη των παιδιών του. Η Μαριάννα θα γίνει ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στον Θεόφιλο και τις κόρες του. Θα γίνει ο καταλύτης της σύνδεσής τους. Με ποιο τρόπο η συγγραφέας θα μας το δώσει αυτό;

Η Σταυρούλα Σκαλίδη μάς αφηγείται μια ιστορία που βασίζεται στις σχέσεις των ανθρώπων, στα συναισθήματά τους, στις αντιδράσεις τους, στις ασθένειες που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν. Μας δίνει ένα πρόβλημα και βάζει τους ήρωές της να το λύσουν, να το αντιμετωπίσουν. Οι ήρωές της, ανάλογα με το χαρακτήρα τους, αντιδρούν διαφορετικά και προβαίνουν σε διαφορετικές πράξεις ο καθένας. Αυτό που έχει σημασία στο βιβλίο της είναι ο τρόπος με τον οποίο αφηγείται τα όσα συμβαίνουν και ο τρόπος που προσεγγίζει τις σκέψεις και τα συναισθήματα των ηρώων της. Η συγγραφέας χρησιμοποιεί τη γλώσσα λογοτεχνικά. Αφηγείται χωρίς αυτοοικτιρμό, χωρίς να προκαλεί λύπηση και συμπάθεια για τους ήρωές της. Δεν χρησιμοποιεί γραμμική αφήγηση. Αναφέρει περιστατικά με πρωταγωνίστρια τη Μαγδαληνή σε όλη τη διάρκεια του βιβλίου. Με αποκορύφωμα το κεφάλαιο δώδεκα, το προτελευταίο, στο οποίο μας αποκαλύπτει το έγκλημα της μητέρας του Θεόφιλου. Έτσι κατανοούμε τον ίδιο τον Θεόφιλο, τις αποφάσεις και τις πράξεις του. Αυτός αποτελεί τον τραγικότερο ήρωα του βιβλίου.