Μέρες του Δεκέμβρη

Η Τιτίνα Δανέλλη γεννήθηκε στην Αθήνα και εργάζεται ως δημοσιογράφος. Το πρώτο της μυθιστόρημα, «Ο επιτυχημένος», εκδόθηκε το 1971. Έχει εκδώσει μυθιστορήματα, νουβέλες και ένα θεατρικό έργο, «Έρως διατηρητέος έως…» , για το οποίο τιμήθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού.

«Τα τέσσερα μπαστούνια» είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που διαδραματίζεται μέσα στο κτίριο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής (ΓΑΔΑ) και στα γραφεία της Κατεχάκη, όπου στεγάζονται οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες. Έχει ήρωες αστυνομικούς και πράκτορες, Έλληνες και ξένους. Και η δράση, όπως εκτυλίσσεται, παραπέμπει στο Δεκέμβριο του 2008, όταν όλη η Αθήνα βρισκόταν στο πόδι, μετά τη δολοφονία, από σφαίρα αστυνομικού, του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.

Ο Άγγελος Βλάχος είναι δεύτερος τη τάξει στρατηγός της Ελληνικής Αστυνομίας, παροπλισμένος από τον αρχηγό της, τον φιλόδοξο Στάθη Παπά, πρώην φίλο και συμμαθητή του. Ενώ ετοιμάζεται να δώσει την παραίτησή του και να βγει στη σύνταξη, καλείται από τον προϊστάμενό του να συνοδεύσει σε ένα ταξίδι στο εξωτερικό τον Γεράσιμο Μανωλάτο της Αντιτρομοκρατικής, τον οποίο ο Παπάς θεωρεί εμπόδιο στα σχέδιά του να γίνει ο επόμενος υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης. Την ίδια στιγμή, στο κέντρο της Αθήνας, ο νεαρός Θάνος Λύρας τραυματίζεται σοβαρά από αστυνομικούς, ενώ περπατά στην οδό Σκουφά με το κορίτσι του. Άλλα πρόσωπα με συμμετοχή στην ιστορία είναι η Λουκία Ελευθεράτου, μητέρα της φίλης του Θάνου, η Ευγενία Ευγενικού, φίλη και σύντροφος του Άγγελου που ζει αποτραβηγμένη στον Πόρο, ο υπασπιστής του Βλάχου, Γιώργος Γεωργίου και  ο μοχθηρός Γιάννης Κυπραίος, ο οποίος χρησιμοποιεί και χρησιμοποιείται από τον Παπά. Το τρίπτυχο της ιστορίας συμπληρώνει  ο Βρετανός πράκτορας Τόμας Πάρκερ, που φθάνει στην Ελλάδα προερχόμενος από τη Ναμίμπια, όπου είχε πάει για να ερευνήσει το μυστηριώδη θάνατο ή καλύτερα την εξαφάνιση της αγαπημένης του θείας, της Τζούλι.

Γρήγορος ρυθμός, επεισόδια που διαδέχονται το ένα το άλλο, υπαινικτικές αναφορές στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του αστυνομικού μυθιστορήματος. Ίντριγκες, συνωμοσίες, ερωτικά μυστικά και αποκαλύψεις, κρατούν αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Ασφαλώς η συγγραφέας γνωρίζει καλά (και όχι μόνο λόγω επαγγέλματος) την αντίληψη που επικρατεί ευρέως για τον Έλληνα αστυνομικό. Ελάχιστα έως καθόλου καλλιεργημένος, εγωπαθής, ωμός και βάναυσος και, στα ανώτερα κλιμάκια ιδίως, διαπλεκόμενος με την πολιτική. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που «βάζει» όσους έχουν ακόμα και συγγενική σχέση μαζί τους να ντρέπονται ή ακόμη και να τους πετούν κατάμουτρα την αντιπάθειά τους, γιατί «είναι μπάτσοι». Οι καλοί πεθαίνουν και γρήγορα. Με τον ίδιο τρόπο οι κακοί ανελίσσονται και «θριαμβεύουν» στο τέλος. Κυριολεκτικά πάνω από το πτώμα τους.