Ποίηση ανατρεπτική, πρωτοποριακή (με την ακριβή σημασία της λέξης), ποίηση υπερ-ρεαλιστική και φουτουριστική, μα πάνω απ’ όλα ΠΟΙΗΣΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ. Αυτά τα άκρως στυλιζαρισμένα, ρυθμικά τεχνουργήματα επαναφέρουν τις αξίες στον σύγχρονο ποιητικό λόγο.

Διαβάζεται απνευστί, χωρίς να είναι πάντα εύπεπτο. Είναι όμως αυθεντικό, μακριά από σοβαροφάνειες κι επιτηδεύσεις.

Ποιητικές ιστορίες, κινηματογραφικά παραμύθια, ζωντανεμένοι πίνακες λαϊκής ζωγραφικής ενός πολιτισμού χαμένου στις στάχτες της Ιστορίας. Ζωγραφικότητα περιγραφής ένεκα και χάριν.

Ο Πόε γράφει καταχωνιασμένος στα άδυτα της ψυχής, όπου σκοτάδι και ομίχλη περιτριγυρίζουν το συγγραφέα, έτοιμα να κατασπαράξουν την υπόστασή του. Τότε στρέφεται και συνομιλεί με πνεύματα, θεότητες, αγγέλους, όχι τόσο για να βγει και πάλι στο φως, αλλά κυρίως για να κατανοήσει αυτό το έρεβος στο οποίο βρίσκεται.

Επιτέλους, ένα ποιητικό βιβλίο με λόγο λαγαρό, που αναβλύζει μέσα από τα βάθη της ορφικής Μνημοσύνης.

Φιλοσοφική ποίηση με πεζογραφικές προεκτάσεις, φωτογραφική αφηγηματικότητα, κινηματογραφική λιτότητα, θεατρική δραματικότητα, πυθαγόρεια ρυθμολογία… Παραδοχή του αναπόδραστου τέλους, αποδοχή των συνθηκών αυτού που λέμε ζωή, ωριμότητα εντέλει ίσως σημαίνει πώς ακροβατείς πάνω από το υπαρξιακό χάος… Πορεία ζωής, πνευματικός απολογισμός.

Πατώντας πάνω στα αρχέτυπα, με όπλο την ειρωνεία και την αποστασιοποίηση, ο ποιητής Γιώργος Ν. Ευσταθίου μεταδίδει τη συγκίνησή (του) αμείωτη από κάθε περιττό λεκτικό ή διανοουμενίστικο στοιχείο.

Η ποιητική σύνθεση με τον τίτλο «Η Εποχή των Κυθήρων» λειτουργεί μάλλον ως λιμπρέτο για ένα (άγραφο ακόμα) ορατόριο, δοξαστικό της Ουρανίας Αφροδίτης. Η πάνδημος δεν έχει θέση στην αθώα, παιδική ματιά του. Την παρουσιάζει ως νεορομαντική μορφή που παραπέμπει ευθέως κι ευκρινώς στη «Φεγγαροντυμένη» του Σολωμού και στη φασματική Μαργαρίτα του Γκέτε.

Συγκινητικός ο τριαντάχρονος φιλόλογος αναζητά εδώ τη διαφυγή από κάθε τι κάλπικο και ψεύτικο, ανιχνεύει το πάθος και φιλοτεχνεί αριστοτεχνικές σκέψεις. Μαχητικός, ενεργός πολίτης του κόσμου βλέπει τα πράγματα υπό ευρυγώνια προοπτική λειτουργώντας ως «ποιητής-προφήτης». Ένα βιβλίο σκληρό, όπως το Φως, που δεν το αντέχουν ακάλυπτοι οι οφθαλμοί μας.

Ποίηση εικονοποιητικώς κινηματογραφική και εικονοκλαστικώς απομυθοποιητική/αναμυθοποιητική αυτού που λέμε «Πραγματικότητα» και καθημερινός κόλαφος.