Ο ήρωας απολύεται από τη θέση του απλού υπαλλήλου στην τράπεζα και συναντά τον συμμαθητή του Χαμντί, που του βρίσκει δουλειά στην εταιρία όπου εργάζεται. Τότε συναντά τον συνεργάτη στη νέα του δουλειά, και έναν από τους παλαιότερους στην εταιρία, τον μεταφραστή γερμανικών στα τουρκικά Ραΐφ-μπέη.

Ιστορίες και βιογραφίες ανθρώπων από τη Βόρεια Ήπειρο που κατόρθωσαν να διατηρήσουν την ελληνική ταυτότητά τους παρά την καταπίεση που δέχτηκαν από εθνικιστές σε ένα δικτατορικό καθεστώς και την πίεση να απαρνηθούν την ελληνική τους παιδεία, την καταγωγή και τις παραδόσεις τους.

Επτά ποιήματα-διηγήματα από την πρώτη συγγραφική περίοδο του Ντύλαν Τόμας, αλλά ήδη με όλα τα στοιχεία του ποιητικού του σύμπαντος ζωντανά και απαστράπτοντα.

Ένα μυθιστόρημα που είναι ταυτόχρονα νουάρ αστυνομικό που βρίθει με φόνους, ένα ιδιαίτερα αγωνιώδες δικαστικό δράμα αλλά και ένα κείμενο φιλοσοφικού στοχασμού και πολιτικής κριτικής για την έννοια της Δικαιοσύνης.

Τα τρία συγγράμματα που συναποτελούν το βιβλίο  είναι τα πρώιμα κείμενα για το αρχαίο μουσικό δράμα. Τα δύο πρώτα μέρη του φιλοσοφικού στοχασμού («Το ελληνικό μουσικό δράμα» και «Ο Σωκράτης και η τραγωδία») αντιστοιχούν σε δύο διαλέξεις που έδωσε ο συγγραφέας το 1870 στη Βασιλεία. Το τρίτο, «Η διονύσια κοσμοθεώρηση», είναι μία αυτοτελής πραγματεία.

Δοσμένο απλά σαν παραμύθι, ο «Μόγκενς» θέλγει τον αναγνώστη περισσότερο με την ανάδυση της κατάλληλης ατμόσφαιρας παρά με τα γεγονότα, τη δράση ή την πλοκή. Ο Γιάκομπσεν αποδίδει  τόσο την καθημερινή πραγματικότητα, εκείνη της εξοχής και της πόλης του 18ου αιώνα, όσο και αυτήν που προεκτείνεται και εξιδανικεύεται από τα παρθένα μάτια του Μόγκενς.

Το βιβλίο πρωτοεκδόθηκε το 1927 και συντάραξε την υψηλή κοινωνία της Βραζιλίας. Αν και έχει παραμείνει στη σκιά του δεύτερου και τελευταίου μυθιστορήματος του συγγραφέα, “Macunaima”, δεν παύει να αποτελεί σημείο αναφοράς του μοντερνισμού της Βραζιλίας, ενώ και τα δύο τον ανέδειξαν ως έναν από τους σημαντικότερους λογοτέχνες της.

Ποια είναι η ευθύνη των επιστημόνων απέναντι στην εξουσιαστική αποκτήνωση; Πόσο υπεύθυνοι είναι για τις ανθρώπινες καταστροφές; Με δηκτικό ύφος, ο Ντύρενματ υπογράφει ένα θεατρικό έργο που κινείται στον πυρήνα αυτής της προβληματικής.

Η ερωτική σχέση της παντρεμένης Ιρένε Βάγκνερ με έναν νεαρό πιανίστα θα πάρει άσχημη τροπή όταν εκείνη πέσει θύμα εκβιασμού. Εγκλωβισμένη σε ένα ψυχολογικό αδιέξοδο, λυγίζει κάτω από το βάρος της φοβερής αποκάλυψης, ενώ καλείται να επαναξιολογήσει τη ζωή της.

Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με τρένο ένας άντρας συνταξιδεύει μ’ έναν αλλοπρόσαλλο και ιδιόρρυθμο μεγαλύτερο ηλικιακά άντρα. Ο ιδιόρρυθμος άντρας αρχίζει να αφηγείται κομμάτια της ζωής του με επίκεντρο τον γάμο του και το πώς έφτασε να σκοτώσει τη γυναίκα του.

Κοντά στη δύση της ζωής του ο Γιόχανν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε συνομιλεί με τον βοηθό του για τη φιλοσοφία, τη λογοτεχνία, την αρχιτεκτονική, τη μουσική αλλά για προσωπικότητες όπως ο Ναπολέων, καθώς και για τον έρωτα, τις ανθρώπινες σχέσεις, την τέχνη της ζωής εν γένει…

Η Κέιτ Σοπέν είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση των αμερικανικών γραμμάτων της οποίας το έργο παρέμεινε ξεχασμένο μέχρι να αναδυθεί στην επιφάνεια στα μέσα του 20^ου αιώνα: παρά την λογοτεχνική αξία των γραπτών της, οι παθιασμένες με την ελευθερία τους ηρωίδες της οδήγησαν τους κριτικούς της εποχής της να τα χαρακτηρίσουν «ηθικώς μεμπτά» έως και «δηλητηριώδη».