Ερωμένη του Νοήματος η Κλεοπάτρα Λυμπέρη σε έναν κόσμο που φαίνεται σαν να έχει χάσει τα λογικά του, εκδηλώνει την ανάγκη υπέρβασης του εαυτού προκειμένου να «συναντηθεί» με τους άλλους. Αυτό το φιλοσοφικό δοκίμιο συμπληρώνει τα ποιητικά δοκίμια της Κλεοπάτρας Λυμπέρη, τα επεξηγεί και τα επαυξάνει.

Το βιβλίο αποτελείται από μια σειρά αλληλένδετων ιστοριών που ορμώνται από τον θάνατο ενός ηλικιωμένου ο οποίος την ώρα που λιποθυμά κρατάει στο χέρι του ένα κεχριμπαρένιο κομπολόι. Αυτό σπάει και οι πολύτιμες χάντρες του σκορπίζονται άτακτα στον δρόμο ακολουθώντας η καθεμιά τη δική της πορεία όπως θα συμβεί αργότερα με τους νέους κατόχους τους.

…η ποιητική διπλωματία, το σπάσιμο της μουσικής με τους αναπάντεχους διασκελισμούς που προκαλεί το επί τούτου διαρκές ασύνδετο σχήμα, οι βιβλικές αναφορές και η μανιχαϊστική, αρχετυπική θα έλεγα, σύγκρουση Φωτός-Σκότους…

Το βιβλίο του Θανάση Χατζόπουλου «Οι λησμονημένοι», η πρώτη πεζογραφική δοκιμή του συγγραφέα, αποτελείται από δυο νουβέλες, «Αννιώ» και «Αργύρης». Είναι αφιερωμένο σε κάθε λησμονημένο, ξεχασμένο και αποτραβηγμένο από την κοινωνική δράση. Αναδεικνύεται η ζωή ανθρώπων χωρίς ιστορία, αποκλεισμένων για διάφορων ειδών λόγους.

Μακριά από τη μεταμοντέρνα ανασφάλειά μας, ο Γρηγόρης Τεχλεμετζής επιμένει στην ποιότητα και η αρχαιολατρεία του δεν είναι εθνικιστική αλλά φιλάνθρωπη και διαφωτιστική. Ανθρωποκεντρικός ο λόγος του δικού του Αρχίλοχου.

Η ποιητική συλλογή του Αλέκου Λούντζη διαπνέεται από πνεύμα στάσης αληθινής, αντίστασης αναγκαίας, κραυγής λυτρωτικής. Ελεύθερος στίχος, σιωπές που εκρήγνυνται, ένα κοινωνικό κέλυφος που πρέπει να διασκορπιστεί.

Μακριά από ψυχαναλυτισμούς, η ποίηση του Γιάννη Δ. Στεφανάκι δεν είναι μήτε σύγχρονη μήτε μετα-μοντέρνα. Είναι αλλοτινή και παλιοκαιρινή, είναι νοσταλγική και αναθηματική, για τότε που ζούσαμε. Ευθυτενείς κι απλοί, κάτω απ’ τ’ άστρα. Αμετάφραστοι από τον ίδιο τον εαυτό μας. Ο κόλαφος της Λογικής, εχθρός κάθε γνήσιου ποιητή.

H Xαρά Νικολακοπούλου σε αυτές τις δυο ομολογουμένως πρωτότυπες νουβέλες, μας μυεί σε μια τέχνη που αντλεί τα υλικά της άλλοτε από τους ιστούς της αρχαιοελληνικής μυθολογίας και άλλοτε από ταξιδιωτικές περιγραφές και εικόνες εναλλασσόμενων τοπίων που ευνοούν τους συνειρμούς με τις ψυχολογικές μεταπτώσεις των ηρωίδων της.

Στην τρίτη του ποιητική παρουσία, ο Παναγιώτης Τζαννετάτος παραδίδει μια συλλογή ατμοσφαιρική και εξομολογητική, χτισμένη με το υλικό της μελαγχολίας και της νοσταλγίας για τη χαμένη «εποχή των ανθρώπων».

Η ποιήτρια Ασημίνα Ξηρογιάννη συμπυκνώνει σε 23 μέρες, το τέλος μιας ερωτικής σχέσης. Αλκοόλ, χάπια, ξενύχτι και τέχνη: αυτός είναι ο συνδετικός κρίκος των μικρών κειμένων που συνθέτουν ένα κολάζ από ποίηση, πεζό, πίνακες και διαλόγους που είναι χτισμένοι σαν θεατρικό κείμενο.

Το βιβλίο παίζει με το μυαλό του αναγνώστη, επιδιώκει μια ακροβασία ανάμεσα στο λογικό και το υπερβατικό, δοκιμάζοντας τα όρια και τις ενστάσεις του αναγνώστη.

Η ποιητική συλλογή της Ελένης Δημητριάδου-Εφραιμίδου είναι μια πολύ ιδιαίτερη σύνθεση και σύνδεση συναισθημάτων, εννοιών και λέξεων. Τρία μέρη που αλληλοσυμπληρώνονται, με την εξαιρετική λεκτική υφή της ποιήτριας να αποδομεί και να ανασυνθέτει τον κόσμο.