Ο Alejandro Zambra αναπτύσσει το θέμα του μέσα από μια σύντομη φόρμα. Χωρίζει την ιστορία σε τέσσερα μέρη, συνδετικός κρίκος των οποίων είναι η μνήμη, αυτή η άπιαστη ανάσα που μας γυρίζει πίσω, ακόμα και πίσω στο σπίτι, για να αναζητήσουμε απαντήσεις σε ερωτήματα που στο παρελθόν δεν είχαν τεθεί, αλλά τώρα ζητούν απάντηση.

Η Νόρα Γουέμπστερ προσπαθεί να ξεπεράσει τον θάνατο του συζύγου της και να στηρίξει την οικογένειά της σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Ιρλανδίας στα τέλη της δεκαετίας του 1960.

Ο τριανταεννιάχρονος Μπαρθόλομιου πρέπει να πάρει για πρώτη φορά τη ζωή στα χέρια του μετά τον θάνατο της αγαπημένης του μητέρας. Με συντροφιά έναν πρώην ιερέα, μια φοβισμένη βιβλιοθηκάριο και τον αθυρόστομο αδερφό της θα κάνει ένα ταξίδι προς την ενηλικίωση.

Στο Τορίνο του 1926 τοποθετούνται οι παράλληλες ιστορίες του νεαρού φοιτητή Μοράλντο και του ινδάλματός του και πολέμιου του φασισμού, Πιέρο.

Στα 1829 η Άγκνες, μαζί με δύο ακόμα άτομα, καταδικάζεται σε θάνατο για τον φόνο δύο ανδρών. Μέχρι να εκτελεστεί η ποινή της η κοπέλα πρέπει να φιλοξενηθεί σε κάποιο χώρο. Με απόφαση του Νομαρχιακού Επιτρόπου η Άγκνες μεταφέρεται στο σπίτι του νομαρχιακού υπαλλήλου Γιον και της οικογένειάς του, η οποία με φόβο υποδέχεται την κρατούμενη.