Μια συλλογή διηγημάτων που έχουν στο επίκεντρό τους τον κίνδυνο, ορατό ή αόρατο, που απειλεί το άτομο σε διάφορες εκφάνσεις της ζωής του.

Κινούμενος στον χώρο ενός δικού του λογοτεχνικού είδους, μεταξύ της μυθιστορηματικής βιογραφίας και της μυθοπλασίας για τα μαθηματικά και τις φυσικές επιστήμες, o Λαμπατούτ αφηγείται στον Maniac τη ζωή ενός από τους μεγαλύτερους επιστήμονες του εικοστού αιώνα, του Τζον φον Νόιμαν.

Κερδίζοντας μια υποτροφία για το Βερολίνο, ο αφηγητής ελπίζει να προχωρήσει στη συγγραφή του βιβλίου του, μακριά από τις δυσκολίες της καθημερινής του ρουτίνας. Όμως στο νέο περιβάλλον, αντί να ανακτήσει δυνάμεις, θα βρεθεί αντιμέτωπος με προκλήσεις που μοιάζουν να έρχονται από παντού.

Χειμώνας του 1945. Το ανατολικό μέτωπο καταρρέει, ο Κόκκινος Στρατός προελαύνει. Οι Ρώσοι είναι πολύ κοντά, ο αχός των κανονιών τους ακούγεται πια καθαρά. Αλλά στο Γκεόργκενχοφ, στο αρχοντικό της οικογ­ένειας φον Γκλόμπιχ, η ζωή μοιάζει να διατηρεί τη ρουτίνα της. Όταν στο δρόμο εμφανίζονται οι πρώτοι Γερμανοί πρόσφυγες, τότε οι ένοικοι του αρχοντικού αρχίζουν να αναρωτιούνται μήπως έχει έρθει η ώρα να φύγουν κι αυτοί.

Στην αφήγησή του ο Λαμπατούτ, καθώς μετατοπίζεται από την έμφαση στη δημόσια διάσταση (τις ιστορικές συνθήκες) της παραγωγής επιστήμης στην ιδιωτική διάσταση της στιγμής της επιφοίτησης, μετατοπίζεται επίσης από την Ιστορία στη μυθιστορία. Κάθε κεφάλαιο του βιβλίου περιέχει διαφορετικό κλάσμα ιστορικής αλήθειας/λογοτεχνικής φαντασίας.

Ο Ζαν-Πωλ Ντυμπουά αφηγείται τη ζωή ενός φυλακισμένου, εναλλάσσοντας τον ενεστώτα του σήμερα με τους παρελθοντικούς χρόνους ενός flashback που ξεκινά στην παιδική ηλικία: πώς έγινε και ο εργατικός και ήσυχος Πωλ Χάνσεν, ο άνθρωπος που όλους τους νοιάζεται και για όλους τρέχει, βρέθηκε στη φυλακή; Με ποιες σκέψεις περνούν οι μέρες του εκεί;

Στο «Ψηλά τις καρδιές. Μια οικογένεια στην Ανατολική Γερμανία» ο συγγραφέας Μαξίμ Λέο αφηγούμενος την ιστορία τριών γενιών της οικογένειάς του, περιγράφει την καθημερινότητα της ζωής στην Ανατολική Γερμανία, αλλά και τις ελπίδες και τις απογοητεύσεις των ανθρώπων που έζησαν σε αυτήν.

Ένα συναρπαστικό βιβλίο που γοητεύει τον αναγνώστη. Οξυδερκής, εύστοχη στις παρατηρήσεις της, η Κάρσον διαβάζει τα αρχαία κείμενα, διεισδύει στο θέμα της με σεβασμό, πειθαρχία, αλλά και παιγνιώδη διάθεση στα σημεία προσφέροντας στους αναγνώστες απόλαυση, αλλά και τροφή για στοχασμό.