Δεκαέξι διηγήματα που συμπυκνώνουν μέσα σε λίγες μονάχα σελίδες το καθένα ολόκληρες ζωές∙ αυτές των ηρώων. Αυτό είναι η συλλογή διηγημάτων Η μεγαλοψυχία των δέντρων της Μαρίας Βέρρου.

Μια «εύθυμη» συλλογή κειμένων, που όλα τους δημοσιεύτηκαν στην «Εφημερίδα των Συντακτών» κατά το χρονικό διάστημα 2016-2018, αποτελεί το «Λίγο ακόμα μαζί» της Κυριακής Μπεϊόγλου.

Το βιβλίο «Διπλή όψη» της Μαρίας Μαραγκουδάκη περιλαμβάνει δύο παράλληλους σπαρακτικούς μονολόγους με κοινή συνισταμένη τη μοναξιά, που κάλλιστα μπορούν να ανέβουν στο θέατρο.

Το βιβλίο της Ειρήνης Δερμιτζάκη «Γεννημένος Λούζερ» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μάθημα δημιουργικής γραφής. Ένα ιδιαίτερο, καλογραμμένο βιβλίο. Ένα βιβλίο σκέτη απόλαυση.

Με λόγο στέρεο, απλό και συμπυκνωμένο, η Μαρία Μαραγκουδάκη παραδίδει μια σειρά από ιστορίες μικρής έκτασης, αλλά καθόλου αμελητέες. Με οριζόντιο νήμα τους την απώλεια.

Στο βιβλίο του ο Κώστας Ποντικόπουλος περιγράφει τη γειτονιά όπου μεγάλωσε, γύρω από την πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα, στο κέντρο της Αθήνας, αναμειγνύοντας πρόσωπα, παιχνίδια, προσωπικές ιστορίες, εποχές. Είναι οι δρόμοι, τα κτίρια, οι διάφορες πλευρές της πλατείας. Είναι οι άνθρωποι που έζησαν σε αυτά, οι γείτονες, οι φίλοι, οι πρώτοι έρωτες.

Η ρεαλιστική γραφή της Μαρώς Τριανταφύλλου μάς οδηγεί με βηματισμό σταθερό και σίγουρο από ιστορία σε ιστορία, από γειτονιά σε γειτονιά, από άνθρωπο σε άνθρωπο. Και μέσα στη σκληρή πραγματικότητα των επτά διηγημάτων στο «στρατόπεδο της παγκόσμιας κρίσης», η συγγραφέας μάς δίνει ανάσες λυρισμού, ομορφιάς, ελπίδας.