Τα διηγήματα που περιλαμβάνονται στη συλλογή με τίτλο «Περιττή ομορφιά» της Νάσιας Διονυσίου, που έλαβε το κρατικό βραβείο διηγήματος/νουβέλας για εκδόσεις του έτους 2017 από το κυπριακό υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, φαίνεται να συνδέονται μεταξύ τους, άλλοτε με πιο εμφανή και άλλοτε με αδιόρατα νήματα.

Το πρώτο διήγημα («Στο φως») μοιάζει σαν γέννηση, αλλά και εξορία από τον Παράδεισο: η γυναίκα γεννιέται (και γεννάει), «βλέπει» το σώμα της, «κι ήταν καλό» (σελ). 10), είναι έτοιμη να ξεκινήσει το ταξίδι στον κόσμο. Στο δεύτερο διήγημα («Ζωντανή γυμνή γυναίκα»), η γυναίκα-οδηγός, σταματημένη σε μια διάβαση πεζών, βλέπει να περνάει μπροστά της ένα κορίτσι με ποδήλατο και να πηγαίνει σ΄έναν κήπο πέρα από τα κτίσματα, που περιμένει (σελ. 14). Παρεμβάλλεται σε δύο διηγήματα («Τα κλειδιά», «Στο πέρασμα»), ο θάνατος (του παππού), του μετανάστη που γυρίζει ανάμεσα στους ζωντανούς  για να μάθει για την κόρη του. Ακολουθεί «Ο φράκτης», ένα πολύ υπαινικτικό διήγημα για το ανοίκειο, το ξένο, όπου τα ομιλούντα πρόσωπα είναι μια μητέρα και ένας γιος, και «Ο γιος γυναίκας», όπου ο Ιησούς είναι άνθρωπος που θέλει να ζήσει και ζητά από τον Θεό να μην τον θυσιάσει (θαυμάσια η παρεμβολή από τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου). Σχέση πατέρα-κόρης στο «Ανάποδα», μητέρας-κόρης και μιας τρίτης γυναίκας στο «Μια ευθεία». Ξανά στα βιβλικά θέματα (το δέντρο της γνώσης, σελ.43)  στο «Δύο γάτες», όπου η ηρωίδα ονοματίζεται (Εύα) και στα «Σημάδια αναγνώρισης», όπου η Εύα, από το πλευρό του Αδάμ, αναζητεί (ή μήπως επινοεί;) τον αγαπημένο της. Παρεμβάλλεται η «Σχετικότητα» με ηρωίδα πάλι μια γυναίκα και το ακροτελεύτιο διήγημα «Στην έξοδο», όπου η γυναίκα γεννάει (ή είναι έτοιμη να γεννήσει) πάνω σε μια ξύλινη προβλήτα που θα μεταφέρει όσους περπατούν σε αυτήν, έχοντας πετάξει στη θάλασσα ό,τι κρατούσαν, σε έναν άλλο τόπο, μια ισότιμη για όλους ζωή – μια επιστροφή στον Κήπο της Εδέμ, ενδεχομένως.

Ποιητική η γραφή της Νάσιας Διονυσίου, όχι χωρίς στέρεες βάσεις, δείχνει μια κατάφαση της ζωής ως «περιττής ομορφιάς», μια αποδοχή της ενσώματης αλλά και της πνευματικής ύπαρξης του ανθρώπου.

Η Νάσια Διονυσίου γεννήθηκε στην Κύπρο. Σπούδασε νομικά και διεθνές δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αντικείμενο με το οποίο ασχολείται επαγγελματικά. Διηγήματά της έχουν δημοσιευθεί σε συλλογικές εκδόσεις, καθώς και σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά.