Η ζωή που περνά και χάνεται
Ο Michel Bussi έγινε γνωστός στη χώρα μας με το βιβλίο Το κορίτσι της πτήσης 5403 (Κέδρος 2015) κι ακολούθησαν τα βιβλία Τρία μαύρα νούφαρα (Κέδρος 2016), Η μαμά έχει άδικο (Πατάκης 2017), Το κόκκινο σημειωματάριο (Κέδρος 2020), Άγρια όνειρα θα ‘βλεπα (Πατάκης 2021) και προσφάτως το Χρόνος δολοφόνος (Κέδρος 2022). Εστιάζοντας κατά κύριο λόγο στη γαλλική επαρχία ο Bussi χτίζει ένα γαϊτανάκι μυστηρίου, συναισθημάτων και συνεχών ανατροπών.
Κορσική 1989. Η Κλοτίλντ κάνει διακοπές σε κάμπινγκ με τους γονείς και τον μεγαλύτερο αδερφό της, στο μέρος όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο πατέρας της. Εν μέσω εφηβείας ο χρόνος περνά ανιαρά για τη δεκαπεντάχρονη Κλοτίλντ. Τις περισσότερες ώρες τις περνά μόνη της, παρέα μ’ ένα τετράδιο όπου καταγράφει τις σκέψεις της, ακούγοντας μουσική. Λίγο μπάνιο στη θάλασσα με τη μητέρα της, λίγο παρέα με τους φίλους και τις φίλες του αδερφού της κι έτσι κυλά ο χρόνος. Ο χρόνος που δεν μπορεί να σε προετοιμάσει για όσα έπονται.
Η 23η Αυγούστου είναι η επέτειος γάμου των γονιών της. Έπειτα από ένα γεύμα με τους γονείς του πατέρα της, η τετραμελής οικογένεια φεύγει για να παρακολουθήσει μια συναυλία. Στον δρόμο όμως, στις στροφές του βουνού, το αυτοκίνητο εκτρέπεται της πορείας του και πέφτει από ένα ύψωμα. Από το δυστύχημα μόνο η Κλοτίλντ βγαίνει ζωντανή. Ο πατέρας, η μητέρα και ο αδερφός της είναι νεκροί. Η ζωή της Κλοτίλντ αλλάζει ολότελα.
Είκοσι επτά χρόνια αργότερα η Κλοτίλντ αποφασίζει να επιστρέψει με τον σύζυγό και την κόρη της στο μέρος όπου θρήνησε τον χαμό των δικών της ανθρώπων. Μένει στο ίδιο κάμπινγκ, επισκέπτεται τον παππού και τη γιαγιά της, αφήνει μερικά λουλούδια στο σημείο του δρόμου όπου το αυτοκίνητο του πατέρα της έπεσε από το ύψωμα. Η Κλοτίλντ ελπίζει ότι θα λυτρωθεί από τον πόνο που καίει κρυμμένος στα σωθικά της. Προσπαθώντας να χτίσει μια γέφυρα στη σχέση με την έφηβη κόρη της και να απολαύσει λίγο χρόνο με τον άντρα της, η Κλοτίλντ θα λάβει ένα γράμμα που θα διαλύσει ό,τι ένιωθε και πίστευε μέχρι εκείνη τη στιγμή, ένα γράμμα που έχει στείλει η μητέρα της.
Ο Bussi ξέρει πολύ καλά να χτίζει μυθιστορήματα που δεν εντάσσονται σ’ ένα μόνο είδος, έχουν κοινωνικά και ρομαντικά στοιχεία, ψυχολογικά, μυστηρίου. Και σ’ αυτό το μυθιστόρημα ο συγγραφέας θέτει τους διπλούς χρονικούς άξονες, παρελθόν και παρόν. Γεγονότα του παρελθόντος που στο παρόν αποκαλύπτεται ότι δεν είναι ακριβώς όπως πιστεύει ο κεντρικός χαρακτήρας. Ο Bussi γνωρίζει πώς να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη: κεφάλαια με κατακλείδα που σε αφήνει στο πιο κρίσιμο σημείο, στοιχεία που αποκαλύπτονται πέραν πάσης αντιλήψεως, πλοκή που σε ρουφάει σελίδα τη σελίδα. Οι χαρακτήρες γίνονται πιόνια στην εξέλιξη της ιστορίας, κομμάτια ενός παζλ που η βασική ηρωίδα πρέπει να τοποθετήσει σωστά
Το συγκεκριμένο βιβλίο, όπως και όλα τα βιβλία του Bussi, είναι κλασικό page turner μυθιστόρημα, ένα απολαυστικό ανάγνωσμα μ’ ένα πρόβλημα: πρέπει να ξεκλέψεις όσες περισσότερες ώρες για την ανάγνωση, γιατί πραγματικά δεν μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου.
