Σπανίως μια διδακτορική διατριβή (και μάλιστα μεταφρασμένη από τη γαλλική γλώσσα) έχει τόσες αφηγηματικές χάρες ώστε να διαβάζεται απνευστί σαν νουβέλα. Ένα βιβλίο επίκαιρο για τους μεταβατικούς καιρούς που ζούμε. Η λογική και η κοινωνική πρόνοια στα χρόνια της πανούκλας.

«Τα αδέσποτα ποιήματα» είναι ο τίτλος της νέας ποιητικής συλλογής της Τζούτζη Μαντζουράνη. Άλλο ένα εκφραστικό τόλμημα από την ποιήτρια που δεν φοβάται να πει τα πράγματα με το όνομά τους, εκφρασμένα μέσα από έναν ποιητικό λόγο γεμάτο ευαισθησία και με το χαρακτηριστικό της υπαρξιακής αναζήτησης του εαυτού.

Ο τίτλος «Καφές και τσιγάρα», τόσο καθημερινός σαν αιώνια στιγμή. Μια κίνηση; Ένα βίτσιο; Η συνήθεια; Η απόλαυση; Η ηδονή που μπορεί να γίνει η οδύνη; Μια πόρτα που θα οδηγήσει παντού: έχω ακόμα, επτά χρόνια μετά, το φλιτζάνι του και ένα πακέτο άφιλτρα Κάμελ.

Πολλά χρόνια πριν από το εμβληματικό «Ρέκβιεμ», όταν η Άννα Αχμάτοβα ήταν  μόλις 24 ετών, έγραψε τα ποιήματα της συλλογής «Ροζάριο» μεταξύ 1912-1914.Ήταν η δεύτερη ποιητική της συλλογή που την έκανε διάσημη στη Ρωσία: στην ανά χείρας δίγλωσση έκδοση το «Ροζάριο» είχε την τύχη μεταφραστεί από τα ρωσικά από τον Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη.

Το 1578, ένα ενετικό πλοίο κατατροπώνει ένα από τα πειρατικά που λυμαίνονταν την περιοχή της Κρήτης. Ο καπετάνιος των πειρατών πετά όλους τους θησαυρούς του πλοίου του στη θάλασσα. Δεν προλαβαίνει όμως να πετάξει ένα νόμισμα, το οποίο και καταριέται να προκαλεί το θάνατο σε όποιον το αγγίζει. Η διαδρομή των δέκα χρυσών δουκάτων στο χρόνο αρχίζει.