«Ο κύκλος μεταμόρφωσης της πεταλούδας συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα εν είδει μαγείας…»
«Η μεταμόρφωση του ανθρώπου ακολουθεί τους δικούς της αργούς ρυθμούς και περνά συνήθως απαρατήρητη»
Ο πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας Γιώργος Καραντάλης με το βιβλίο του «Όταν οι πεταλούδες πετούν» μάς προσφέρει μικρές ιστορίες και στιγμές, διαφορετικές όλες μεταξύ τους, δίνοντας μέσω αυτών τη δική του άποψη και οπτική για την εποχή μας, όπως ο ίδιος την αντιλαμβάνεται μέσω των προσωπικών του βιωμάτων και σκέψεων.
Το βιβλίο αποτελείται από μικρά διηγήματα τα οποία ως προς το θέμα είναι διαφορετικά μεταξύ τους. Όμως το κοινό τους στοιχείο είναι ότι αναφέρονται στην εποχή μας και αποτελούν προσπάθειες απόδρασης του συγγραφέα από αυτήν ή αλλιώς μορφή αντίδρασης σε αυτήν. Σ’ ένα από αυτά τα διηγήματα με τον τίτλο «Ένας γερός μποναμάς» και με υπότιτλο «Σκουλήκια με πολύχρωμα φτερά» μάς παρουσιάζει με κυνικό και ρεαλιστικό τρόπο το πώς ένας μέχρι τότε ασυμβίβαστος και ιδεολόγος χαρακτήρας τελικά υποκύπτει και υπηρετεί άψογα το χρήμα ξεπουλώντας πολύ εύκολα την αξιοπρέπειά του. Τελικά, για να μπορέσεις να διατηρήσεις την ισορροπία σου χωρίς να παραπαίεις, πρέπει να συνηθίσεις να ζεις στην αφάνεια, στο περιθώριο και στη στέρηση. Και για όσους σπεύσουν ταχέως να θεωρήσουν τις απόψεις αυτές συνήθεις, ανιαρές, εύκολες ηθικολογίες, φιλοσοφικές θεωρίες, αντίθετες με το κυρίαρχο πνεύμα της σύγχρονης εποχής, είναι επειδή «ταράσσονται» και ενοχλούνται που τολμά κάποιος και θίγει το καλά προστατευόμενο και ηθικά αποστειρωμένο οικοδόμημά τους. Ο χειρότερος εχθρός τους είσαι εσύ που τολμάς και τους μιλάς για ισορροπίες σε μια εποχή που βολεύονται στις κάθε φορά προσωπικές τους διαμορφωμένες ισορροπίες. Για προβληματισμούς είμαστε τώρα…
«Δεν υπάρχουν αληθινά πρότυπα. Ούτε ήρωες. Δεν ταυτιζόμαστε πια με πρόσωπα, αλλά με ρόλους. Μαθαίνουμε να αναπτύσσουμε μια ρευστή, ευέλικτη και άμορφη αίσθηση του “εγώ”, ενώ η αντίληψη που έχουμε για τον εαυτό μας αλλάζει ακόμα και την ίδια μέρα καθώς περνάμε από το κατώφλι των διαφορετικών ρόλων».
Με ένα ιδιότυπο χιούμορ σουρεαλιστικού χαρακτήρα ο συγγραφέας προσεγγίζει τη σύγχρονη εποχή μέσα από τις μικρές φόρμες γραφής. Εκτός από τον προβληματισμό, πετυχαίνει να διασκεδάσει τον αναγνώστη και να τον αποφορτίσει με ευχάριστο τρόπο.
