Στα μαχαίρια

Ο Βαγγέλης Γιαννίσης μπήκε το 2014 στις βιβλιοθήκες των Ελλήνων αναγνωστών με το πρώτο του μυθιστόρημα, Το μίσος, με πρωταγωνιστή τον επιθεωρητή Άντερς Οικονομίδη. Ακολούθησαν άλλα οχτώ βιβλία (Ο χορός των νεκρών, Το κάστρο, Η σκιά, Η γυναίκα του Ίσνταλ, Αμαρόκ, Λεωφόρος Αλεξάνδρας 173, Ίνκουμπους, Ο άλλος αδερφός), τα πέντε με πρωταγωνιστή τον Ελληνοσουηδό επιθεωρητή. Ο Βαγγέλης αρθρογραφεί τακτικά για το true crime στο blog του. Τα βιβλία του Λεωφόρος Αλεξάνδρας 173 και Ο άλλος αδερφός έχουν μπει πολλές φορές σε λίστες με τα best sellers των βιβλιοπωλείων.

Τι εστί λοιπόν, Μακγκάφιν; Όπως διαβάζουμε στις εισαγωγικές σελίδες του βιβλίου: «…είναι προσχηματικό αφηγηματικό στοιχείο της υπόθεσης που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή και πάνω στο οποίο στήνεται η πλοκή. Είναι υψίστης σημασίας για τους πρωταγωνιστές της ιστορίας, καθώς καθορίζει το κάθε τους βήμα, όμως σχεδόν πάντοτε αποδεικνύεται ασήμαντο στο τέλος ή αγνοείται παντελώς μόλις εκπληρώσει τον στόχο του. Επινοητής του όρου είναι ο Άλφρεντ Χίτσκοκ.»

Μια τετραμελής οικογένεια φτάνει στον Πειραιά για να επιβιβαστεί στο καράβι για τις καλοκαιρινές διακοπές τους. Ο Ακίνδυνος (πατέρας), η Νανά (μητέρα), η Μικαέλα (κόρη) και η Βαρβάρα (γιαγιά). Καθένας τους έχει τα μυστικά του από τα υπόλοιπα μέλη. Παράλληλα, στο ίδιο καράβι επιβιβάζονται: ένας Ιάπωνας που εργάζεται τα καλοκαίρια ως εκτελεστής, δυο γυναίκες που επίσης εργάζονται ως δολοφόνοι, ο πρώην της Μικαέλας, μια κοπέλα που ψάχνει εκδίκηση από τον άνθρωπο που της κατέστρεψε της ζωή και ο Μάρκος, ιδιοκτήτης του πλοίου.

Δέκα χαρακτήρες που συνδέονται μεταξύ τους όχι τόσο με όσα φαίνονται, αλλά κυρίως με εκείνα που κρύβουν. Συμμαχίες κι έχθρες που τοποθετούν τα πιόνια σε στρατόπεδα, καραμπόλες γεγονότων που αλλάζουν τα δεδομένα, ατυχίες που αναδιαμορφώνουν τις καταστάσεις, καθώς οι σχέσεις όλων κρέμονται από ένα τεντωμένο σκοινί.

Ο Βαγγέλης Γιαννίσης με διαφορετικό αφηγηματικό ύφος από αυτό που μας έχει συνηθίσει κυρίως με τη σειρά βιβλίων με πρωταγωνιστή τον Άντερς Οικονομίδη, μας παρουσιάζει ένα αστυνομικό μυθιστόρημα διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Με ταραντινικό ύφος, με αρκετή δόση Rian Johnson, σκηνοθέτη των ταινιών “Knives out” και “Glass onion” και με λίγες σταγόνες από Wes Anderson, κατασκευάζει ένα μίγμα αστυνομικού σουρεαλισμού, μαύρου χιούμορ, ψυχολογικών ιλαροτραγικών καταστάσεων και decadence πραγματικότητας. Και ο συγγραφέας πετυχαίνει να σμιλέψει ένα άρτιο αποτέλεσμα διατηρώντας ζωντανό το ενδιαφέρον του αναγνώστη, αφήνοντας την πλοκή να ξεδιπλωθεί υπό το πρίσμα των ηρώων, καθώς σε κάθε κεφάλαιο εξελίσσεται η ιστορία από τη ματιά διαφορετικού χαρακτήρα. Όλοι είναι πρωταγωνιστές, όλοι έχουν να επιτελέσουν τον ρόλο τους. Μολονότι δεν πρόκειται για ένα βιβλίο κλασικής αστυνομικής πλοκής, ωστόσο ο Γιαννίσης υφαίνει προσεκτικά τους χαρακτήρες, σκιαγραφώντας την ψυχοσύνθεση και τις προσωπικότητές τους.

Πραγματικά πρόκειται για ένα απολαυστικότατο κι ευχάριστο ανάγνωσμα, που ξεφεύγει από τη σκοτεινότητα του αστυνομικού είδους, τοποθετώντας το σε νέες διαστάσεις με δόσεις χιούμορ και σουρεαλισμού.