Δολοφονίες μετά μουσικής

Τα αληθινά εγκλήματα, ιδιαίτερα αυτά που παραμένουν άλυτα μυστήρια, πάντα εξάπτουν τη φαντασία συγγραφέων και αναγνωστών. Μια σειρά άλυτων δολοφονιών που έλαβαν χώρα στη Νέα Ορλεάνη το 1918-1919 αποτελούν την αφορμή για τη συγγραφή αυτού του μυθιστορήματος, του πρώτου του Ray Celestin για τον οποίο δεν γνωρίζουμε και πολλά στοιχεία.

Η Νέα Ορλεάνη του 1919 είναι λοιπόν το σκηνικό. Μια πόλη που ζει μέσα στον φόβο εξαιτίας μιας σειράς άγριων φόνων που έχουν πραγματοποιηθεί το τελευταίο διάστημα. Ο δολοφόνος, στον οποίο έχουν δώσει το όνομα ο Πελεκητής, εισβάλλει σε σπίτια ανυποψίαστων ανθρώπων, κυρίως Ιταλών, και τους δολοφονεί με ένα τσεκούρι. Κάποια στιγμή μάλιστα στέλνει επιστολή στον Τύπο με την οποία δηλώνει πότε θα πραγματοποιηθεί το επόμενο χτύπημά του. Οι μόνοι που θα είναι ασφαλείς θα είναι όσοι ακούνε τζαζ εκείνο το βράδυ. Τρεις διαφορετικοί άνθρωποι προσπαθούν να ανακαλύψουν την ταυτότητα του δράστη. Ο Μάικλ Τάλμποτ, ένας αστυνομικός όχι ιδιαίτερα συμπαθής στους συναδέλφους του επειδή αποκάλυψε μια υπόθεση διαφθοράς στην αστυνομία, πιέζεται από την υπηρεσία του να βρει τον δολοφόνο. Ο Λούκα Ντ’ Αντρέα, πρώην αστυνομικός και πρόσφατα αποφυλακισμένος καθώς είχε καταδικαστεί για διαφθορά, πιέζεται από την ιταλική μαφία να εντοπίσει ποιος είναι αυτός που έχει βάλει ως στόχο τους Ιταλούς. Τέλος, μια νεαρή κοπέλα, η Άιντα Ντέιβις που εργάζεται ως γραμματέας σε ένα ιδιωτικό γραφείο ερευνών, αποφασίζει να διεξαγάγει τη δική της έρευνα με βοηθό τον Λούις Άρμστρονγκ (ναι, τον γνωστό μουσικό). Και οι τρεις έχουν τον ίδιο στόχο, αλλά οι διαδρομές που ακολουθούν είναι διαφορετικές. Αν και δεν θα συναντηθούν ποτέ, οι τρεις ερευνητές προσπαθούν να διαβάσουν τα σημάδια, μπλέκονται σε δύσκολες καταστάσεις, θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους και δεν σταματάνε να κυνηγούν την αλήθεια, ακόμα κι όταν όλα και όλοι είναι εναντίον τους.

Βασικό προσόν του μυθιστορήματος είναι η μυστηριώδης και φορτωμένη με κινδύνους ατμόσφαιρα της πόλης. Η Νέα Ορλεάνη κυριαρχεί σε όλη την εξέλιξη της ιστορίας: οι διαφορετικές κοινότητες, καχύποπτες η μια με την άλλη, ο ρατσισμός και η μαφία, τα ύποπτα μέρη, οι σκοτεινές και επικίνδυνες νύχτες, η μουσική και η ατέλειωτη γιορτή. Μέσα σε αυτό το κλίμα ένας δολοφόνος κυκλοφορεί χωρίς να αφήνει ίχνη για το ποιος είναι, προκαλεί πανικό στον κόσμο και απόγνωση στην αστυνομία που δεν μπορεί να τον εντοπίσει. Οι τρεις διαφορετικοί ερευνητές περνούν διά πυρός και σιδήρου για να φτάσουν στην τελική απάντηση, ακόμα κι αν αυτή θα προκαλέσει ακόμα περισσότερους θανάτους. Οι χαρακτήρες των ερευνητών αναπτύσσονται πειστικά και η δράση τους είναι αντίστοιχη των προσωπικοτήτων τους, γεγονός που προσφέρει αληθοφάνεια στην ιστορία. Η λύση του μυστηρίου κρύβεται στο παρελθόν, μπλεγμένη σε έναν ιστό φυλετικού μίσους, φθόνου και ενός φρικτού εγκλήματος.

«Η τζαζ του δολοφόνου» είναι ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα, γεμάτο μυστήριο, αγωνία και μουσική που διαβάζεται με εξαιρετικό ενδιαφέρον, που εξάπτεται ακόμα περισσότερο εάν κάποιος αναζητήσει στοιχεία για την πραγματική ιστορία πίσω από το βιβλίο. Θα θέλαμε, ωστόσο, να σημειώσουμε την ύπαρξη ορισμένων μεταφραστικών αδυναμιών που αδικούν τη συνολική μεταφραστική προσπάθεια.