Εικοσιτέσσερα ποιήματα μεταξύ ρομαντισμού και τοπιογραφικού ρεαλισμού. Παρηχήσεις μοναδικές με κυρίαρχη του λάμδα. Μία από τις πλέον τεχνουργημένες ποιητικές συλλογές των τελευταίων δέκα ετών, με έγνοια για τη λεπτομέρεια, με σαφή μουσικότητα και προπάντων αγάπη για την Ελλάδα.

Συμπερασματικώς, ο Γιώργος Βέης είναι ένας «ολικός καλλιτέχνης» υπερβάλλων του ποιητικού του έργου και υποβάλλων ποιήματα σε όσους έρχονται σε επικοινωνία με το άστρο του.

Μια συλλογή από 44 διηγήματα, στα οποία επίκεντρο αποτελούν τα μικρά καθημερινά αντικείμενα που όλοι οι άνθρωποι χρησιμοποιούν, αλλά λίγοι τους δίνουν τη σημασία που τους αξίζει.

Τι κάνει κάποιος γονιός, όταν χάσει το παιδί του; Ποια συναισθήματα αγκιστρώνουν την ψυχή, καθώς οι αναμνήσεις διαδέχονται η μία την άλλη; Τι ελπίζει να μπορούσε να αλλάξει στις στιγμές που έφυγαν, σε ποιες λεπτομέρειες θα έδινε σημασία;