Κρατώ στα χέρια μου το νέο βιβλίο του Γιάννη Φαρσάρη με τίτλο Σουσάμι Άνοιξε. O Γιάννης Φαρσάρης αποδεικνύει για άλλη μια φορά πόσο ευφυής και ευέλικτος είναι, καθώς γράφει για ένα σύγχρονο και ελκυστικό θέμα. Έχει μεγάλη ιστορία ο ίδιος σε ό,τι αφορά τις ψηφιακές δράσεις. Είναι –μεταξύ πολλών άλλων σημαντικών– ο άνθρωπος πίσω από την πλούσια, την εξαιρετική πραγματικά διαδικτυακή βιβλιοθήκη Openbook και το πολύπλευρο και πάντα ενημερωμένο και πολυδιαβασμένο περιοδικό Fractal (μαζί με την Ελένη Γκίκα).

O Φαρσάρης δίνει εξαιρετικά μαθήματα δημιουργικότητας σε όσους εμπλέκονται με το διαδίκτυο παντοιοτρόπως, αλλά και σε όσους γράφουν και επιθυμούν να επικοινωνήσουν τα έργα τους. Το διαδίκτυο μπορεί να αποτελέσει ένα πολύτιμο εργαλείο  αρκεί να χρησιμοποιείται με ιδιαίτερο και αποδοτικό τρόπο. Η λειτουργική χρήση του μπορεί να αποφέρει καρπούς σε πολλούς τομείς και να οδηγήσει σε καινοτομίες. Προτείνονται λύσεις, ιδέες, κατευθύνσεις. Δεν είναι διδακτικός ή επικριτικός ο συγγραφέας. Παρόλο που γνωρίζει καλά το θέμα, ο έμπειρος Φαρσάρης κρατά χαμηλό προφίλ. Σε ωθεί να σκεφτείς, να διερευνήσεις, να ανακαλύψεις και να προσεγγίσεις πρακτικές αναφορικά με το ενδεχόμενο διαδικτυακό σου πρόσωπο, αλλά και την ψηφιακή κάθε φορά συμπεριφορά σου. Φέρνει παραδείγματα, σχολιάζει, στοχάζεται πάνω σε πράγματα που έχει παρατηρήσει ότι συμβαίνουν, αλλά δεν έχουν καλά αποτελέσματα. Πώς θα μπορούσε κάτι να γίνει αλλιώς; Πώς τα ψηφιακά μέσα μπορούν να υπηρετούν τη ζωή μας σήμερα ώστε να έχουμε μονάχα κέρδος και όχι κόστος στον κοινωνικό, στον οικονομικό, στον συναισθηματικό τομέα;

Βασική πρότασή του για την απελευθέρωση της δημιουργικότητας, η προσφορά του έργου του δημιουργού στον κόσμο, ώστε να του δοθεί η ευκαιρία να ασχοληθεί ελεύθερα με αυτό. Γενικά προτείνει ευφάνταστες δράσεις για τη διάδοση ενός έργου χωρίς να αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στο διαδίκτυο. Η φιλοσοφία του εστιάζει στο πώς μπορεί ο κάθε συγγραφέας να μοιραστεί το πόνημά του χωρίς φόβους και δεσμεύσεις, πετυχαίνοντας γόνιμες πολιτιστικές διαδράσεις. Κι όλα αυτά σήμερα  που, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, η κοινωνία και η οικονομία βρίσκονται σε «ψηφιακό μετασχηματισμό» (σελ. 40). Πιστεύει ότι δεν έχει νόημα να κυνηγήσει κανείς να μπει στο σύστημα. Αντίθετα, έχει σημασία να μην ακολουθήσει την πεπατημένη και να φεύγει σε νέα μονοπάτια, να είναι πειρατής, να έχει θετική διάθεση για νέα λάφυρα και ανακαλύψεις. Είναι συνάμα αποτελεσματικό και γοητευτικό να πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα έχοντας στο μυαλό τη διάδοση του έργου του, το οποίο απλόχερα θα χαρίσει στον κόσμο ολόκληρο.  Άλλωστε αυτός είναι ο σκοπός για τον οποίο δημιουργήθηκε, να φτάσει ως τους αναγνώστες. Οπότε όλα τα εμπόδια πρέπει να υπερνικηθούν. Κάνει λόγο και για την αυτοέκδοση –σημείο των καιρών– και το σκεπτικό που τη συνοδεύει. Άλλωστε έχει παρέλθει η εποχή που οι εκδότες κρατούσαν τα ηνία και ρύθμιζαν αυτοί και μόνο τα πράγματα σχετικά με την έκδοση ενός  βιβλίου.

Το Σουσάμι Άνοιξε είναι ένα πολύτιμο εργαλείο για όποιον θέλει να πάρει στα χέρια του και να ρυθμίσει την τέχνη του (συνεπώς και τη ζωή του). Είναι ένα εγχειρίδιο-κλειδί αναφορικά με τη σωστή διοχέτευση της ευλογημένης δημιουργικότητας, αλλά με τον δημιουργό να κρατά χαμηλό προφίλ.  Ο  Φαρσάρης προτείνει ευθαρσώς: «Ασχολήσου με τη δημιουργικότητα μέσα σου κι όχι με εσένα στον χώρο της δημιουργικότητας. Μην ξοδεύεσαι, μην αναλώνεσαι, μην εκτίθεσαι. Έχει χορτάσει ο κόσμος έπαρση και αυταρέσκεια. Μην προσπαθήσεις εσύ να αποδείξεις τίποτα, αν δεν μπορεί από μόνη της η δουλειά σου να το αποδείξει» (σελ. 61-71). Η τέχνη οφείλει να ταξιδεύει ελεύθερη, αφού μάλιστα «είν΄ ένας τρόπος, όπως  λέει ο Αμερικανός συγγραφέας  Έλμπερτ Χάμπαρντ. Αν λοιπόν ψηφιοποιηθεί, αν ανέβει σε ένα pdf κάπου σε μια πλατφόρμα, τότε ξεκινά την περιπλάνησή της μέσα στον κόσμο μας» (σελ. 77). Ο συγγραφέας προτρέπει τον δημιουργό να βγάλει προς τα έξω το έργο του, να μαγέψει τους ανθρώπους και να τους κάνει να λατρέψουν τις ιδέες του (σελ. 245).

Κλείνοντας, σε ένα εύστροφο και καλογραμμένο βιβλίο που είναι γεμάτο σοφία, αλλά και αμεσότητα και αλήθεια, ο Φαρσάρης με θάρρος προσεγγίζει το θέμα του. Καταθέτει προσωπικές εμπειρίες, επικαλείται  αυθεντίες, αλλά κυρίως παραθέτει εύγλωττα παραδείγματα και γνώσεις πολύτιμες για όποιον ενδιαφέρεται να τις αξιοποιήσει και να προχωρήσει.