Μικρές και μεγάλες προδοσίες κατά τη διάρκεια της ζωής μας υφιστάμεθα όλοι ανεξαιρέτως. Είμαστε αναγκασμένοι να μάθουμε να συνυπάρχουμε με αυτές και να βγαίνουμε αλώβητοι από κάθε τέτοια δοκιμασία – ή τουλάχιστον όσο πιο ακέραιοι γίνεται. Για αυτές τις προδοσίες μιλάει η Τζένη Μανάκη στο πρώτο της μυθιστόρημα και πετυχαίνει τον στόχο της επακριβώς.

Δύο συγγραφείς, πατέρας και κόρη, γράφουν το «Ένα ξωτικό στον κήπο της Ουτοπίας», προσφέροντάς μας ένα πρωτότυπο δημιούργημα γραφής. Τα πεζά κείμενα τα έγραψε ο πατέρας την περίοδο 1995-1997 και τα ποιήματα η κόρη του το 2010. Έτσι, πεζογραφία και ποίηση οδεύουν μαζί στο ταξίδι του ξωτικού στον κήπο της Ουτοπίας χαρίζοντάς μας διπλή συγκίνηση.

Παρίσι, εποχή του μεσοπολέμου: σαράντα πρόσωπα που ανήκουν στον κύκλο των σουρεαλιστών (ανάμεσά τους διάσημα ονόματα όπως οι André Breton, Louis Aragon, Max Ernst και Paul Eluard), μιλούν για το σεξ χωρίς κανένα ταμπού και διερευνούν την ανθρώπινη σεξουαλικότητα, εκθέτοντας σε ''κοινή θέα'' τις προσωπικές τους εμπειρίες και προτιμήσεις.