Δώδεκα συνομιλίες περί ερωτισμού

Υπάρχει ένα πράγμα στη ζωή, που δεν μπορεί

να μας το απαγορεύσει κανείς: ο έρωτας.

André Breton

Παρίσι, εποχή του μεσοπολέμου: σαράντα πρόσωπα που ανήκουν στον κύκλο των σουρεαλιστών μιλούν για το σεξ χωρίς κανένα ταμπού, στη διάρκεια δώδεκα συζητήσεων που έλαβαν χώρα μεταξύ 1928 και 1932 (όταν το σουρεαλιστικό κίνημα βρισκόταν στην κεφαλή της καλλιτεχνικής πρωτοπορίας). Τριάντα τρεις άντρες -ανάμεσά τους κορυφαία και διάσημα ονόματα όπως οι André Breton, Louis Aragon, Max Ernst και Paul Eluard-, και επτά (μόνο) γυναίκες διερευνούν με τη μορφή ερωταποκρίσεων την ανθρώπινη σεξουαλικότητα, εκθέτοντας σε ”κοινή θέα” τις προσωπικές τους εμπειρίες και προτιμήσεις.

Οι σουρεαλιστικής αισθητικής διάλογοι που διαμείβονται αναδεικνύουν την οξυδέρκεια και την ευρηματικότητα των συνομιλητών, οι οποίοι επιχειρούν με ειλικρίνεια και αμεσότητα μια συναισθηματική, ψυχολογική και βιολογική εξερεύνηση στο πεδίο του σεξ, ως βασικό κομμάτι της ανθρώπινης ζωής. Το προϊόν αυτών των αναζητήσεων συγκεντρώθηκε στην παρούσα έκδοση από τον ”Περίπλου”, η οποία περιλαμβάνει επίσης κι ένα ιδιαίτερα χρήσιμο who is who των συμμετεχόντων στις συζητήσεις σουρεαλιστών.

Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι καμιά μορφή σεξουαλικής δραστηριότητας -από τις πιο διαδεδομένες έως τις πιο ακραίες-, δεν απορρίπτεται ούτε λογοκρίνεται από την ομάδα συζητήσεων, γι’ αυτό και τα κείμενα απευθύνονται σε ανοιχτόμυαλους αναγνώστες, που έχουν συμφιλιωθεί και αποδεχτεί και τις πιο ”βρόμικες” ή σκοτεινές πλευρές του ερωτισμού. Βέβαια, από τη δεκαετία του ’30 μέχρι σήμερα, πολλά έχουν αλλάξει στις αντιλήψεις μας για το σεξ κι αυτά που θεωρούνταν κάποτε ταμπού σήμερα είναι αποδεκτά ή έστω ανεκτά. Όμως, ακόμα και εν μέσω αυτής της φαινομενικής ελευθεριότητας όπου το σεξ μάς κατακλύζει από παντού, η σεξουαλική χειραφέτηση, η επιστροφή στη φυσικότητα της ερωτικής πράξης και το δικαίωμα στην ηδονή, που πρεσβεύουν οι σουρεαλιστές, παραμένουν ως αιτήματα επίκαιρα.