Ο Πολ Μοράν ανήκει στους σημαντικότερους Γάλλους συγγραφείς του 20ού αιώνα, ο οποίος διακρίθηκε για την πρωτοτυπία του έργου του αλλά και ως γνήσιος εκφραστής της δεκαετίας του ’20. Στις συλλογές διηγημάτων του, Tendres Stocks (1921), Ouvert la nuit (1923), L’ Europe galante (1925), στα ποιήματά του, Lampes à arc (1919) και Feuilles de température (1920), στα πορτρέτα των πόλεων, Nέα Υόρκη (1930) και Λονδίνο (1933), ή στα μυθιστορήματά του, Λιούις και Ειρήνη (1924) και Bouddha vivant (1927), κατόρθωσε θαυμάσια να αποτυπώσει το συγκεκομμένο ρυθμό των περίφημων τουέντις.
Γεννημένος στο Παρίσι το 1888, πρώτος στο διαγωνισμό του 1913 για το διπλωματικό σώμα, φίλος του Μαρσέλ Προυστ −ο οποίος προλόγισε και το βιβλίο του Tendres Stocks−, του Ζαν Κοκτό, της Κοκό Σανέλ και του Ζαν Ζιροντού, σύζυγος της Ελληνορουμάνας πριγκίπισσας Ελένης Σούτσου, λάτρης των ωραίων γυναικών και των αυτοκινήτων, μόνιμος καλεσμένος στα καλύτερα σπίτια, ο Πολ Μοράν κάνει μια κοσμική ζωή που συμμετέχει στενά στον κάπως πλαστό ρομαντισμό των τρελών χρόνων του Μεσοπολέμου.
Η λανθασμένη πολιτική επιλογή του στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο –συνεργάστηκε με την κυβέρνηση του Βισύ και ανέλαβε πρεσβευτής στο Βουκουρέστι και στη Βέρνη– αμαύρωσε τη λαμπρή πορεία του και του κόστισε τη διπλωματική του καριέρα. Επέστρεψε από την εξορία του στην Ελβετία μεταμορφωμένος, αποβάλλοντας τους τρόπους γραφής της εποχής για να γίνει ένας κλασικός συγγραφέας. Τα ογδόντα περίπου βιβλία του Μοράν που δημιούργησαν τη δόξα του δημοσιεύτηκαν στο διάστημα 1920 έως 1936. Αποτελούν στο σύνολό τους γλαφυρές μαρτυρίες αυτής της εποχής, καταγράφοντας τα ήθη της, την τρέλα της και το μοντερνισμό της, και αποπνέουν συνάμα αυτή την ηλεκτρισμένη και ιδιαίτερα εκθαμβωτική ενέργεια του ύφους του συγγραφέα.
Ο Πολ Μοράν πέθανε το 1976, και συγκαταλέγεται στους συγγραφείς που επανέρχονται με το έργο τους στο προσκήνιο για να τους ανακαλύψουν οι νέες γενιές αναγνωστών.