Τρεις καταξιωμένοι συγγραφείς παιδικής λογοτεχνίας γράφουν ιστορίες που θα βοηθήσουν τα παιδιά που υφίστανται τη βία να εκφραστούν, αλλά και τα παιδιά που την ασκούν να καταλάβουν τον εαυτό τους. Στις ιστορίες διαφαίνεται η ευθύνη του γονιού, του συμμαθητή που δε μιλάει, του εκπαιδευτικού που δεν ερευνά, ολόκληρης της σχολικής κοινότητας τελικά.

Οι δυο γνωστές συγγραφείς της ελληνικής νεανικής λογοτεχνίας αφηγούνται ιστορίες από την παιδική τους ηλικία. Στις χαρές και τους καημούς τους αναγνωρίζουμε τις κοινές ανησυχίες όλων των παιδιών. Η λαχτάρα για ένα ζευγάρι πατίνια, τάχα, απέχει πολύ από τη λαχτάρα για ένα Playstation; Φυσικά υπάρχει μια ποσοτική διαφορά που γίνεται ποιοτική.