Η Ruth Rendell (Ρουθ Μπάρμπαρα Γκράσμαν) γεννήθηκε το 1930 στο Σάουθ Γούντφορντ, προάστιο του ανατολικού Λονδίνου, από πατέρα Άγγλο και μητέρα Σουηδή. Στις συνεντεύξεις της, η Ρέντελ αρνούνταν κατηγορηματικά να μιλήσει για την παιδική της ηλικία, την οποία αποκαλεί «φριχτή». Η άρνηση οφείλεται προφανώς στο γεγονός ότι οι γονείς της, δάσκαλοι και οι δύο, ήταν ένα ιδιαίτερα δυσαρμονικό ζευγάρι που καβγάδιζε συνεχώς. Τα προβλήματα του ζευγαριού επέτεινε η ασθένεια της μητέρας της• η Έμπα η μητέρα της έπασχε από σκλήρυνση κατά πλάκας, η οποία διαγνώστηκε με μεγάλη καθυστέρηση, λίγο πριν από το τέλος της ζωής της. Δείγμα της ασυνεννοησίας των γονιών της είναι ότι η πλευρά του πατέρα της τη φώναζε Ρουθ, ενώ η οικογένεια της μητέρας της την αποκαλούσε Μπάρμπαρα. Με κίνδυνο να θέλει κανείς να παραστήσει τον μαθητευόμενο μάγο-ψυχίατρο, ίσως εδώ βρίσκεται μία εξήγηση της εξαιρετικά σύνθετης προσωπικότητας της συγγραφέως (αν και η ίδια προτιμούσε να λέει ότι έχει «διπλά δημιουργικό μυαλό, όχι διχασμένη προσωπικότητα»). Για παράδειγμα, η Ρουθ Ρέντελ έφερε από το 1997 τον τίτλο της βαρόνης του Μπάμπεργκ και ήταν ισόβιο μέλος της Βουλής των Λόρδων – αλλά ως εκπρόσωπος του κόμματος των Εργατικών. Παρά την τεράστια περιουσία που έκανε από το γράψιμο και τα προνόμια που συνεπάγεται αυτή, η Ρέντελ δήλωνε αριστερή σοσιαλίστρια και φεμινίστρια, και συμμετείχε ενεργά σε φιλανθρωπικές οργανώσεις για παιδιά, όπως η Kids for the Kids, Little Heart Matters κ.λπ.
Τελειώνοντας το σχολείο, αν και εξαιρετική μαθήτρια, η Ρέντελ δεν συνέχισε τις σπουδές της, αποφασισμένη καθώς ήταν να αφοσιωθεί στο γράψιμο. Από τα 15 της έγραφε συστηματικά και σε ηλικία 18 ετών προσλήφθηκε ως δημοσιογράφος από μια μικρή τοπική εφημερίδα, την Chigwell Times. Δύο χρόνια αργότερα, η καριέρα της τέλειωσε άδοξα, διότι όπως είπε αργότερα σε συνέντευξή της: «Δεν μου αρκούσαν τα γεγονότα – ήθελα να τους προσθέτω αλατοπίπερο». Έτσι επινόησε το φάντασμα μιας ηλικιωμένης κυρίας σ’ ένα παλιό σπίτι που είχε επισκεφτεί για δουλειά, με αποτέλεσμα να της κάνουν μήνυση οι ιδιοκτήτες του.
Στα 20 της παντρεύτηκε τον συνάδελφό της Ντόναλντ Ρέντελ και άρχισε να γράφει ασταμάτητα, μεγαλώνοντας συγχρόνως τον γιο τους. (Το ζευγάρι χώρισε το 1975 και ξαναπαντρεύτηκε δύο χρόνια αργότερα). Το 1964, ύστερα από έξι αποτυχημένες προσπάθειες, πούλησε το πρώτο της χειρόγραφο στις εκδόσεις Hutchinson έναντι 210 λιρών. Ήταν το From Doon with Death, το οποίο αναγκάστηκε να ξαναγράψει κατόπιν απαιτήσεως του εκδότη της για να αποκτήσει τη μορφή αστυνομικού μυθιστορήματος. Σ’ αυτό εμφανίζεται για πρώτη φορά ο επιθεωρητής Ρέτζιναλντ Γουέξφορντ, στον οποίο, όπως είχε πει η συγγραφέας, έδωσε «την κοψιά ηθοποιού που υποδύεται τον αστυνομικό». Η επιτυχία της σειράς με ήρωα τον Γουέξφορντ ήταν πρωτοφανής και η Ρέντελ, η οποία ως τότε δεν έγραφε μόνο αστυνομικά βιβλία, περιόρισε το γράψιμό της σ’ αυτό το είδος, για κάποιο διάστημα τουλάχιστον. Η σειρά του Γουέξφορντ χάρισε στη συγγραφέα διάφορους τιμητικούς τίτλους: «Νέα Άγκαθα Κρίστι», «Βρετανίδα Σιμενόν», «Νέα Πρώτη Κυρία του Μυστηρίου», όπως επίσης και πολυάριθμα βραβεία (Gold και Cartier Diamond Dagger της βρετανικής Ένωσης Συγγραφέων Αστυνομικών Μυθιστορημάτων, The Sunday Times Literary Award, τρία Edgar της Ένωσης Αμερικανών Συγγραφέων Μυστηρίου κ.λπ.).
Η Ρέντελ εξελίχθηκε στη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών σε μια από τις πιο επιτυχημένες συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων του αγγλοσαξονικού κόσμου. Προικισμένη με μοναδική ευκολία στη γραφή και στην επινόηση ιστοριών και πλοκών, έως τον θάνατό της, τον Μάιο του 2015, είχε στο ενεργητικό της πλέον των 60 μυθιστορημάτων, συλλογών με διηγήματα και δοκιμίων, ενώ τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν σε 33 γλώσσες. Μερικά απ’ αυτά μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο με μεγαλύτερη ή μικρότερη επιτυχία. Οι ευτυχέστερες μεταφορές τους έγιναν από τον Κλοντ Σαμπρόλ (La ceremonie, La Demoiselle d’honneur).