Σταυροδρόμι
Δεν είναι λίγες οι φορές που η καθημερινότητα του ανθρώπου διασταυρώνεται με άλλα άτομα, τα οποία δε γνωρίζει και που ενδεχομένως κάποτε να διαδραματίσουν ένα ρόλο στη ζωή του. Ή ακόμα υπάρχουν και περιπτώσεις όπου άνθρωποι σχεδόν άγνωστοι σ’ εμάς, πρόσωπα που δεν θυμόμαστε ούτε το όνομά τους επηρεάζουν με κάποιο τρόπο την πορεία της ζωής μας.
Στο μυθιστόρημα της Ρουθ Ρέντελ διασταυρώνονται οι διαδρομές τριών διαφορετικών ατόμων, καθώς και των οικείων τους. Ο Γιουτζίν Ρεν, αντικέρ, δεσμευμένος και άνετος οικονομικά, ο Τζόελ Ρόουζμαν, ο οποίος βρίσκεται σε διαρκή αδράνεια και ψυχολογική παρακμή και ο Λανς Πλατ, μικροαπατεώνας που ζει στο σπίτι του θείου του. Κοινό τους σημείο είναι ένας φάκελος με χρήματα που πέφτει από τον Τζόελ, όταν εκείνος παθαίνει καρδιακό επεισόδιο. Το φάκελο βρίσκει ο Γιουτζίν και άμεσα αναρτά ένα χαρτί σε μια κολώνα κοντά στο σημείο όπου βρέθηκε ο φάκελος, στο οποίο ενημερώνει για την εύρεση. Ο Λανς μόλις βλέπει το χαρτί σκέφτεται ότι θα μπορούσε εύκολα να εξαπατήσει τον άνθρωπο που βρήκε το φάκελο και να βγάλει κάποια λεφτά.
Με αφορμή αυτό το τυχαίο γεγονός ξετυλίγονται οι ιστορίες των τριών ηρώων, καθώς και των ανθρώπων που τους πλαισιώνουν, της Έλλα, της κοπέλας και αρραβωνιαστικιάς του Γιουτζίν, της μητέρας του Τζόελ και του θείου του Λανς, Τζίλμπερτ. Ένα γύρισμα της τύχης που αλλάζει τη ρότα των τριών ατόμων, αλλά και φέρνει στο φως γεγονότα που ήταν από χρόνια ξεχασμένα.
Ένα μυθιστόρημα δυνατό και έντονο, όπως αποτυπώνεται στο ύφος της συγγραφέως, που κλιμακώνεται μέσα από τη σκιαγράφηση των χαρακτήρων του. Ξεκινώντας από την εισαγωγή όπου στήνει το σκηνικό της ιστορίας της, η Ρέντελ περιγράφει εκτενώς την περιοχή του Πορτομπέλο. Στη συνέχεια τοποθετεί και παγιώνει τους ήρωές της μέσα από τις δικές τους πράξεις και σκέψεις, ενώ δεν παραλείπει, όπως συνηθίζει, να τους ωθήσει στα όριά τους, ακόμα και πιο πέρα από αυτά. Χαρακτήρες που φαίνονται καθ’ όλα ρεαλιστικοί μέσα σ’ ένα πλαίσιο όπου η υπόθεση παίζει δευτερεύοντα ρόλο.
Η Ρέντελ επιτυγχάνει στο μυθιστόρημά της να αρπάξει τον αναγνώστη και να τον βουτήξει στο χείμαρρο της ιστορίας της, που κατά την ανάγνωση μοιάζει τόσο αληθινή και τόσο οικεία σαν να την έχει βιώσει ο ίδιος ο αναγνώστης.