Το ποίημα του Πωλ Ελυάρ «Αντίο θλίψη» αποτέλεσε αναμφίβολα ερέθισμα για τη Φρανσουάζ Σαγκάν που κατορθώνει να σμιλεύσει άψογα τους χαρακτήρες της και να μιλήσει με ένα μοναδικό τρόπο για τα σαράντα κύματα που περνούν οι ανθρώπινες σχέσεις.

Το βραβευμένο με το Νόμπελ Λογοτεχνίας (1920), έργο του μεγάλου Νορβηγού συγγραφέα Κνουτ Χάμσουν ''Η ευλογία της γης'', πολύ απέχει από το χαρακτηρισμό μυθιστόρημα: πρόκειται για μια αφήγηση-ποταμό, που ξετυλίγει άλλοτε με ένταση και άλλοτε με τρυφερότητα τη ζωή των απλών ανθρώπων που ζουν από τη γη και για τη γη, άρρηκτα δεμένοι με τη φύση.