Σταθμός Peterborough, ξημερώματα. Ένας άντρας περπατά αποφασιστικά προς την Αποβάθρα Εφτά. Κάθεται για λίγο σε ένα παγκάκι. Καθώς η εμπορική αμαξοστοιχία πλησιάζει με ταχύτητα στο σταθμό, ο άντρας κατευθύνεται στην άκρη της αποβάθρας. Νομίζει ότι είναι μόνος του, αλλά η Lisa Evans τον παρακολουθεί, γνωρίζει τι θα επιχειρήσει να κάνει, προσπαθεί να τον σταματήσει, αλλά μάταια. Η Lisa, η αφηγήτρια του ένατου μυθιστορήματος της Βρετανής Louise Doughty, με τον τίτλο Platform Seven (Faber and Faber, 2019), δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να σταματήσει τον άντρα, αφού η ίδια είναι ένα φάντασμα, μια ψυχή εγκλωβισμένη σε αυτόν τον σιδηροδρομικό σταθμό. Ώσπου μια μέρα, παρακολουθώντας έναν νεαρό άντρα στην καφετέρια του σταθμού, κάτι συμβαίνει, αρχίζει να θυμάται πράγματα για τον εαυτό της και σαν να σηκώνεται ο αόρατος τοίχος που την κρατούσε εγκλωβισμένη στον σταθμό, αρχίζει να τριγυρίζει σε ολόκληρη την πόλη και να ανασυνθέτει την προσωπική της ιστορία, αυτή που την οδήγησε στις ράγες της αποβάθρας εφτά.

Η τριανταπεντάχρονη Lisa, καθηγήτρια με μεγάλη αγάπη για τη δουλειά της, μένει μόνη της και είναι αρκετά ικανοποιημένη από τη ζωή της. Η γνωριμία της με τον Matty, έναν γιατρό, με χαρισματική προσωπικότητα, θα οδηγήσει σε μια παθιασμένη σχέση και μια συγκατοίκηση. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην τον συμπαθεί, οι φίλοι της, οι γονείς της, οι συνάδελφοί της, όλοι θεωρούν ότι είναι εξαιρετικά τυχερή που γνώρισε αυτόν τον άντρα. Ωστόσο, πίσω από αυτό το προσωπείο κρύβεται ένας ψυχικά ασταθής άντρας, χειριστικός και επιμελής στον τρόπο που θα ασκήσει βία (λεκτική, ψυχολογική) στη σύντροφό του. Η ευφορία της νέας σχέσης δίνει σιγά-σιγά τη θέση της σε ασφυκτικές συνθήκες συμβίωσης, που την οδηγούν σε μια κατάσταση παραφροσύνης και τελικά στην αυτοκτονία. Ή μήπως δεν πρόκειται για μια απλή αυτοκτονία;

Από τη στιγμή που η αφηγήτρια ανακτά τη μνήμη της και αρχίζει να παρουσιάζει την πορεία της σχέσης της, γίνεται φανερό ότι το “Platform Seven” δεν είναι μια ιστορία φαντασμάτων, ούτε ένα μεταφυσικό θρίλερ. Η κλειστοφοβική ατμόσφαιρα που περιβάλει την αφήγηση προέρχεται από την καταπιεστική σχέση της Lisa, από την αγωνία της να θυμηθεί πως βρέθηκε στις ράγες του τρένου. Η συγγραφέας επιδεικνύει εξαιρετική ικανότητα στο να εξερευνά τις σκοτεινές στιγμές μια σχέσης και την σκοτεινή πλευρά ενός ανθρώπου που με ψυχρότητα και συνειδητά οδηγεί τη σύντροφό του στην παράνοια, υπενθυμίζοντας στον αναγνώστη ότι η δημόσια εικόνα ενός προσώπου δεν είναι πάντα η πραγματική του ταυτότητα.

Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει μια ακόμα πτυχή του μυθιστορήματος. Καθιστώντας την Lisa ικανή να κινείται στην πόλη και να έχει πρόσβαση στις σκέψεις των περισσότερων ζωντανών, η συγγραφέας υφαίνει έναν ιστό ανθρώπινων ιστοριών, όπως αυτή του πρόσφυγα Dalmar που εργάζεται στο σταθμό και που προσπάθησε να σταματήσει τον άντρα που αυτοκτόνησε φωνάζοντάς του από μακριά ή αυτή του αστυνομικού των σιδηροδρομικών σταθμών, του Lockhart, που δεν είναι απόλυτα σίγουρος ότι ο θάνατος της Lisa ήταν αυτοκτονία και αποφασίζει να τον ερευνήσει. Με αυτό τον τρόπο αναδεικνύεται η περιπλοκότητα της ίδιας της πραγματικότητας, με πορείες ανθρώπων που διασταυρώνονται, γεγονός που τους μετατρέπει από πρωταγωνιστές της δικής τους ζωής σε δευτερεύοντες ρόλους της ζωής κάποιου άλλου.

Το “Platform Seven” είναι ένα μυθιστόρημα που εστιάζει με πολύ προσοχή στις σχέσεις εξάρτησης και κακοποίησης και στον ψυχισμό του θύματος. Και παρά το γεγονός ότι η αφηγήτρια είναι ένα φάντασμα, ένα θύμα μιας τέτοιας σχέσης, η συγγραφέας επιμένει στη διεκδίκηση και την απόλαυση της ζωής, μέσα από μικρά, τρυφερά και αισιόδοξα περιστατικά που περιλαμβάνει στην ιστορία της.