Ζώντας στην κόψη του ξυραφιού

Γίνεται να αγαπήσεις κάποιον γνωρίζοντας ότι ο έρωτας αυτός είναι καταδικασμένος; Γιατί οι λαοί, στους οποίους ανήκετε, είναι εχθροί και με καμία δύναμη η σχέση αυτή δεν μπορεί να ευδοκιμήσει – για κοινωνικούς, εθνικούς, οικογενειακούς λόγους; Και γιατί, επίσης, είναι ήδη προγραμματισμένο σε πέντε μήνες να επιστρέψεις στην πατρίδα σου; Σε μία πατρίδα, όπου μία σχέση με Άραβα επουδενί δεν μπορεί να επιβιώσει;

Λιάτ και Χιλμί. Εκείνη είναι Ισραηλινή από το Τελ Αβίβ, εκείνος Παλαιστίνιος με ρίζες από τη Χεβρώνα. Εκείνη είναι μεταφράστρια, εκείνος ζωγράφος. Και οι δύο ζουν στη Νέα Υόρκη. Γνωρίζονται τυχαία ένα φθινοπωρινό απόγευμα σε ένα καφέ και γρήγορα γίνονται ζευγάρι. Και τότε αρχίζουν τα προβλήματα. Διότι οι δύο λαοί από τους οποίους προέρχονται, βρίσκονται σε πόλεμο. Οι Ισραηλινοί μισούν τους Άραβες και το αντίθετο. Οι μεν υποστηρίζουν τη διχοτόμηση της Λωρίδας της Γάζας, οι δε τη συμφιλίωση των λαών και την ειρηνική συνύπαρξή τους.

Η Ιστορία τους απειλεί να τους χωρίσει. Οι φίλοι τους βλέπουν με μισό μάτι αυτή τη σχέση, οι γονείς τους, αν το μάθαιναν, θα τους κρεμούσαν.

Η Λιάτ και ο Χιλμί ζουν τον έρωτά τους, το πάθος τους. Προσπαθούν να βάλουν στην άκρη την πολιτική, όλα αυτά που τους χωρίζουν, και να ζήσουν ευτυχισμένοι. Η αφήγηση τους παρακολουθεί στις περιπλανήσεις τους στη Νέα Υόρκη, στο μετρό, στους παγωμένους δρόμους της πόλης, ενώ νοσταλγούν απίστευτα την ηλιόλουστη πατρίδα τους. Οι δυο τους οριοθετούν έναν ιδιωτικό χώρο, έναν κόσμο που ανήκει μόνο σε αυτούς, ζώντας, ωστόσο, μέσα σε μια συχνά βαριά ατμόσφαιρα, καθώς οι εντάσεις και οι καυγάδες, λόγω του background τους, δεν λείπουν.  Για έναν χειμώνα και μία άνοιξη. Μετά η Λιάτ θα επιστρέψει στο Τελ Αβίβ και ο Χιλμί στο χωριό του, θα ακολουθήσουν χωριστούς δρόμους.

Και έπειτα, στο βιβλίο της Ντόριτ Ραμπινιάν «Ζωή στα όρια», σειρά έχουν οι ατμοσφαιρικές περιγραφές του Τελ Αβίβ και της Ραμάλα, σε συνδυασμό με την παρουσίαση της ισραηλίτικης κουλτούρας – τα ήθη, τα έθιμα, οι συνήθειες, οι γιορτές, τα πλουσιοπάροχα γεμάτα με τοπικά φαγητά γεύματα, οι μουσικές. Ειπωμένα όλα μέσα από ιδιαίτερη αφήγηση και λυρισμό, ξεναγώντας τον αναγνώστη σε ένα μοναδικό τοπίο και περιβάλλον.

Και η ζωή συνεχίζεται…

Σκληρό, οδυνηρό, επώδυνο. Στο μυθιστόρημα «Ζωή στα όρια» ξετυλίγεται η ιστορία αγάπης μεταξύ δύο «εχθρών», δύο νέων παιδιών, ενώ σε ένα δεύτερο επίπεδο, κάτω από την επιφάνεια, η συγγραφέας παρουσιάζει σφαιρικά την τραγωδία των δύο λαών, μέσα από τα πιστεύω, τις απόψεις, τις συζητήσεις μεταξύ των δύο πλευρών, που βρίσκονται σε πόλεμο εδώ και αμέτρητα χρόνια.