Πόσο αληθινή μπορεί να είναι μια ιστορία; Πόσο ακραία μπορεί να είναι ώστε να φαντάζει μύθος κι ας γνωρίζουμε ότι στη ζωή όλα συμβαίνουν και όλα τα γεγονότα έχουν προηγηθεί ώστε να μπορεί ο δημιουργός να εμπνευστεί ένα θέμα και να το γράψει.

Μια απρόσμενη ιστορία: «Ο Αριστείδης πέθανε με αναίδεια. Μια ζωή αντιμέτωπος με τη μικροψυχία μας, μας έδωσε τα πάντα -εκτός από επιείκεια- κι εμείς, με τη σειρά μας, του στερήσαμε τα πάντα, ίσως επειδή αναγνωρίζαμε την υπεροχή του, χωρίς βεβαίως να την ομολογούμε πουθενά. Η αγάπη και η αναγνώριση που στερήθηκε εδώ στο σπίτι του -ένα σπίτι ακατοίκητο- του προσφέρθηκαν πρόθυμα από αγνώστους στο νέο του περιβάλλον, αφού είναι πάντοτε άγνωστοι εκείνοι που μας ακούν. Στα τέλη του ’89, ένα καρδιακό επεισόδιο του δημιουργεί ανασφάλεια, του υπενθυμίζει ότι υπάρχουμε, κι ακόμα ότι μας χρωστάει απαντήσεις ανάλογες με τη μικρότητά μας. Δεν έχει χρόνο, έχει όμως τον τρόπο. (Η περιουσία του είναι υπεραρκετή για να κεντρίσει την απληστία οποιουδήποτε.) Ο Αριστείδης, συνεπής στις αρχές του -όχι απαραίτητα σε αρχές κοινά αποδεκτές-, καταστρώνει ένα σχέδιο νομότυπο, αναπάντεχο και σατανικό. Ύστερα συντάσσει τη διαθήκη του».

Η διαθήκη του θείου, αρχικά μοιάζει με μια χιλιοειπωμένη ιστορία, αλλά ήδη στο βιβλίο παίρνει μια άλλη διάσταση καθώς η κορύφωσή της είναι εντελώς ιδιότυπη και αντισυμβατική με τα συνήθη. Και ποιος κληρονόμος έχει αντιταχθεί μπροστά στα οφέλη, όσο σκληρές, παράξενες ή παράλογες κι αν είναι οι απαιτήσεις των όρων; Ευρηματικός ο συγγραφέας έχει δομήσει ένα μύθο που δεν είναι τόσο φανταστικός όσο φαίνεται αρχικά κατά την ανάγνωση, καθώς τα σενάρια της ζωής βρίσκουν πάντα θιασώτες να παίζουν τους ρόλους που τους ορίζει. Με επιδέξιο τρόπο και ύφος γραφής παίζει με τους χαρακτήρες δημιουργώντας ξεχωριστές ιστορίες γεγονότα και πρακτικές για όλους τους ήρωές του. Με υπαινικτική γραφή, που σε πολλά σημεία ο λόγος είναι αποφθεγματικός τόσο για τα συμβάντα της ζωής, όσο και για τους χαρακτήρες των ανθρώπων και τα συναισθήματά τους, με τις δεξιότητες ή τις αποτυχίες τους.

Πολυπρόσωπο έργο με άριστη αφηγηματική αλληλεπίδραση των ηρώων στις μεταξύ τους σχέσεις, επιδιώξεις και στόχους τους. Μεστός λόγος σε περιεχόμενο, πλοκή και δράση. Τα κεφάλαια απόλυτα συνδεμένα χωροχρονικά. Μια ιστορία που η πλοκή του γεννάει εικόνες και τη σκέψη ότι θα μπορούσε να γίνει μια ταινία του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου.

Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί.