Ένα εφηβικό road novel
Ο δεκατετράχρονος Μάικ προέρχεται από μια εύπορη αλλά αδιάφορη οικογένεια (η αλκοολική μητέρα μπαινοβγαίνει σε κέντρα αποτοξίνωσης και ο πατέρας δεν διστάζει να τον αφήσει μόνο του τις εβδομάδες των καλοκαιρινών διακοπών για να πάει ταξιδάκι με την ερωμένη του). Ο συνομήλικός του Τσικ προέρχεται από μια μάλλον διαλυμένη οικογένεια με καταγωγή από τη Ρωσία. Ζει με τον αδερφό του και διαπρέπει στο κλέψιμο παλιών αυτοκινήτων Λάντα. Αυτά τα δύο διαφορετικά αγόρια, που ποτέ δεν έκαναν παρέα, ξαφνικά αποφασίζουν να πάνε στη Βλαχία με ένα κλεμμένο Λάντα. Και έτσι ξεκινά η περιπέτειά τους σε επαρχιακές πόλεις και χωριά της ανατολικής Γερμανίας, όπου θα συναντήσουν πλήθος παράξενων ανθρώπων –έναν ηλικιωμένο που κάποτε ήταν κομμουνιστής, αλλά πολέμησε ως ελεύθερος σκοπευτής εναντίον των Ρώσων, μια πολυμελή οικογένεια που τους κάνει το τραπέζι χωρίς να γνωρίζει τίποτα για αυτούς, μια νεαρή κοπέλα που σκαλίζει στις χωματερές, μια κυρία που οδηγεί σαν τρελή– θα κοιμηθούν κάτω από τα άστρα και θα κοιτάξουν για λίγο τον έρωτα και τη φιλία με αυτά τα μάτια, τα εφηβικά, τα όλο απορία για το μέγεθος του κόσμου και των συναισθημάτων. Και στην πορεία θα συνειδητοποιήσουν ότι ο δρόμος τους οδηγεί στον κόσμο της ενήλικης ζωής.
Ο γεννημένος στο Αμβούργο Wolfgang Herrndorf (1965-2013) έγραψε ένα μυθιστόρημα που μπορεί, κατά τη γνώμη μας, να διαβαστεί τόσο από ενήλικες όσο και από εφήβους. Χάρη στη νεανική γλώσσα, την έντονη χρήση του χιούμορ και του αυτοσαρκασμού αλλά και την προβολή της νεανικής τόλμης και αφέλειας, ο συγγραφέας έδωσε μια αμεσότητα και ειλικρίνεια σε μια ιστορία που θα μπορούσε πολύ εύκολα να είχε μετατραπεί σε ακόμα μια αδιάφορη εφηβική περιπέτεια. Όχι, δεν μπορείς να αδιαφορήσεις διαβάζοντας την ιστορία του Μάικ και του Τσικ, που τρέχουν να φύγουν από οικογένειες διαλυμένες, που αναζητούν τη θαλπωρή σε έναν δρόμο και που ανακαλύπτουν ότι η αγάπη, η φιλία και το συναίσθημα του να ανήκεις κάπου μπορούν να στα προσφέρουν άνθρωποι που δεν το περιμένεις. Παρά τις αναποδιές, τους τραυματισμούς και τα μπλεξίματα με την αστυνομία, οι δύο δεκατετράχρονοι πρωταγωνιστές παίρνουν (και σίγουρα μεταφέρουν) μαθήματα τόλμης και πίστης στη φιλία και στον άνθρωπο.
Κι αν το καλοκαίρι τους τελείωσε, κι αν δεν άλλαξε την πραγματική ζωή τους (στην πραγματικότητα μάλλον έκανε τα πράγματα χειρότερα), κι αν δεν έφτασαν ποτέ τους στη Βλαχία, δεν έχει σημασία. Γιατί η διαδρομή του εσωτερικού τους κόσμου έχει σίγουρα αλλάξει πορεία.
