Περί Έρωτος
Τριάντα έξι ώρες βροχής και ο Έρωτας κρατάει τα ηνία της αφήγησης. Τριάντα έξι ώρες βροχής και ο Έρωτας είναι ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής της ιστορίας. Αυτός ορίζει τις ζωές, τις ψυχές, τη λογική, τα συναισθήματα των ηρώων.
Φαίδρα και Θησέας. Συναντιούνται και γίνονται ζευγάρι για τριάντα έξι ώρες μονάχα∙ όσο διαρκεί η βροχή. Έπειτα χάνονται. «Κάθε που το χώμα θα μυρίζει βροχή, θα έρχομαι στα όνειρά σου» (σελ. 22).
Θησέας και Φαίδρα. Είκοσι δύο χρόνια μετά, η μοίρα τους ξαναφέρνει κοντά. Και τότε, παντρεύονται. Μόνο που πλέον στην εξίσωση υπάρχει και τρίτο πρόσωπο: ο Ιππόλυτος, ο γιος του Θησέα.
Φαίδρα και Ιππόλυτος. Ερωτεύονται από την πρώτη ματιά. Παλεύουν με νύχια και με δόντια, πέρα από κάθε λογική, να κρατηθούν μακριά ο ένας από τον άλλον. Μάταια. Η μοίρα έχει διαφορετική άποψη.
Στο μυθιστόρημα του Πασχάλη Πράντζιου «Τριάντα έξι ώρες βροχής» τίθεται το ερώτημα αν ο έρωτας έχει ηθική. Και ακόμα, αν αυτός μπορεί να κριθεί αθώος ή ένοχος. Τα παραπάνω, εξάλλου, αποτελούν και τον άξονα γύρω από τον οποίο στήνεται η πλοκή του έργου.
Με αφορμή τον μύθο της Φαίδρας και του Ιππόλυτου, ο συγγραφέας αφηγείται μια ιστορία μυθοπλασίας με ήρωες που ανήκουν στο σήμερα, που ζουν ανάμεσά μας. Αξιοποιώντας κάποια από τα μυθολογικά στοιχεία του, αφαιρώντας, ενισχύοντας ή παραλλάσσοντας κάποια άλλα. Ενώ ορισμένα εξελίσσονται, προχωρώντας την ιστορία παρακάτω.
Χαρακτηριστικό δε, είναι ότι ανάμεσα στο ερωτικό τρίγωνο Θησέας-Φαίδρα-Ιππόλυτος κινείται, διακριτικά πάντα, ο Μένης, ο κηπουρός της βίλας τους. Παρακολουθώντας τους αδιάκοπα και επεμβαίνοντας την κατάλληλη στιγμή, σαν από μηχανής θεός, συμβουλεύοντάς τους, ως ο γηραιότερος της παρέας, άρα και ο πιο σοφός. Η δράση του, καταλυτική.
Με κύριες τεχνικές αφήγησης τον προϊδεασμό, τους διαλόγους, οι οποίοι παραπέμπουν έντονα σε θεατρική παράσταση, και πολλές σκέψεις και σχολιασμούς γύρω από τον αρχέγονο Έρωτα – ολόκληρα υποκεφάλαια παρεμβάλλονται μεταξύ της δράσης και της εξέλιξης της ιστορίας, κάτι που επιτείνει την αγωνία των αναγνωστών.
Ώσπου στο τέλος, εντελώς απρόσμενα, έρχεται η κάθαρση και ακολουθεί η λύση του δράματος. Όλοι και όλα, ήρωες και καταστάσεις, καταλαγιάζουν και παίρνουν τον δρόμο που όρισε η Μοίρα.