Άταφα πουλιά

Όταν ο λευκός πατέρας του Τζότζο αποφυλακίζεται από το σωφρονιστικό ίδρυμα Πάρτσμαν, ο ίδιος και η μικρή του αδερφή αναγκάζονται να ακολουθήσουν τη ναρκομανή μαύρη μητέρα τους στο ταξίδι της στην καρδιά του Μισισιπή σε μια διαδρομή κατά την οποία ξετυλίγεται η σκληρή ιστορία τους.

Η Jesmyn Ward στο μυθιστόρημά της «Τραγούδα, άταφο πουλί», που τιμήθηκε με το «National Book Award» το 2017, διηγείται την ιστορία μιας διαλυμένης οικογένειας μαύρων που ζει στον βαθύ Νότο της Αμερικής. Η αφήγηση δίνεται από δύο διαφορετικές οπτικές˙ διά στόματος Τζότζο, του δεκατριάχρονου γιου, και διά στόματος Λιόνι, της μητέρας του. Έτσι ξετυλίγεται η ιστορία της οικογένειας, του παππού του Τζότζο, της γιαγιάς του. Αλλά και η ιστορία ενός τρίτου αγοριού, που βασανίστηκε, που δεν πρόλαβε να ζήσει αρκετά, που πέθανε νωρίς και που τώρα, στο παρόν του μυθιστορήματος, αναζητά απαντήσεις.

Οι ζωές των ηρώων συνδέονται με τις ζωές ανθρώπων του παρελθόντος, φαντάσματα αδικαίωτα, μαύρους σκλάβους με ρημαγμένες ζωές, θύματα των λευκών. Σκληρό, βίαιο, οδυνηρό, εφιαλτικό, «άθλιο», διαφορετικό. Αλλά απόλυτα αληθινό και ρεαλιστικό. Το «Τραγούδα, άταφο πουλί» περιγράφει τις άθλιες συνθήκες ζωής των μαύρων αλλά και αυτές των εξαρτημένων από τα ναρκωτικά ατόμων. Η συγγραφέας συνθέτει μια συγκλονιστική αφήγηση ελπίδας και αγώνα διαψεύδοντας τον μύθο της μετα-ρατσιστικής Αμερικής και διεισδύοντας στη δύναμη των οικογενειακών δεσμών και της καταγωγής.

Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στην πολύ καλή μετάφραση της Ιωάννας Ηλιάδη.