Η συγγραφέας με την ιταλική καταγωγή που ζει και γράφει στην Αγγλία, παραδίδει ένα ακόμα κινηματογραφικό στη ροή του αστυνομικό θρίλερ (εργάστηκε άλλωστε και ως μοντέρ στον κινηματογράφο σε γνωστές ταινίες όπως «Τέσσερις γάμοι και μία κηδεία» κ.ά.), με πρωταγωνίστρια και πάλι την πεισματάρα επιθεωρητή του τμήματος Ανθρωποκτονιών του Σιάτλ, Άλις Μάντισον, η οποία εννοεί κάθε φορά να βρει την άκρη του νήματος, ακόμα και σε περιπτώσεις που όλα δείχνουν ότι μια υπόθεση έχει κλείσει.

Τώρα πια η Μάντισον δεν είναι «καινούργια» στο τμήμα και τη δουλειά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είναι και αποδεκτή από όλους. Και υπάρχουν πάντα οι ανοιχτοί λογαριασμοί από προηγούμενες υποθέσεις, ενώ και η καρδιά έχει τα δικά της βάσανα, αφού λόγω της ιδιότητάς της δεν μπορεί να είναι με τον άντρα που πραγματικά θέλει. Αλλά όλα αυτά θα μείνουν πίσω αναγκαστικά, όταν θα έρθει αντιμέτωπη με μια σειρά φρικιαστικών δολοφονιών όπου για κάποιο λόγο, ο δολοφόνος σχεδόν εντοπίζεται αμέσως και όλα τα στοιχεία ταιριάζουν τόσο απόλυτα με την υπόθεση, ώστε μοιάζουν περίπου να εμφανίζονται οι ένοχοι κατά παραγγελία…

Γρήγοροι ρυθμοί, αρκετές παράλληλες γραμμές αφήγησης που λειτουργούν ενισχυτικά στη βασική πλοκή και σασπένς που χτίζεται από την προσπάθεια αναζήτησης στοιχείων για τον εντοπισμό του δολοφόνου, συνθέτουν ένα καλοφτιαγμένο αστυνομικό που διαβάζεται μέχρι τέλους σε μια καθισιά, ιδανικό για τις καλοκαιρινές διακοπές που πλησιάζουν. Στα υπέρ και η γυναικεία ματιά, καθώς η Άλις Μάντισον είναι ένας δυναμικός γυναικείος χαρακτήρας με τον οποίο πολλές σύγχρονες γυναίκες θα ταυτίζονταν. Και προσωπικά την ευχαριστώ (και πίσω από την περσόνα της, βεβαίως τη συγγραφέα), για εκείνο το πολύ όμορφο συναίσθημα που περιγράφει εξαιρετικά επιτυχώς ως «αδέξια ευτυχία».