Ένα βιβλίο μόνο για όσους έχουν όνειρα και φαντασία
”Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα, μόνο γι’ αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο, κι έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα, μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου”
Μαρία Πολυδούρη
Ο Σουηδός Περ Νίλσσον γεννήθηκε το 1954 στο Μάλμε και τώρα ζει στο Σέλβεσμπουργκ. Δούλεψε ως καθηγητής μουσικής και μαθηματικών, αλλά από το 1999 ασχολείται αποκλειστικά με τη συγγραφή. Άρχισε να γράφει κυρίως για νέους. Επιθυμεί συνεχώς μέσω της συγγραφής να ανοίγει διάλογο με εφήβους και νέους για τη ζωή, το θάνατο, την ελπίδα, την εμπιστοσύνη στο μέλλον, την αγάπη, για τους ρόλους που υποδυόμαστε και γενικότερα για τον κόσμο στον οποίο ζούμε. Ο ίδιος δηλώνει ρητά ότι γράφει μόνο για όσους έχουν όνειρα και φαντασία, για όσους προσπαθούν να καταλάβουν πώς συνδέονται τα πράγματα μεταξύ τους.
Το βιβλίο του ”Το βότανο της αγάπης” είναι ένα μυθιστόρημα που θυμίζει σε όλους την πρώτη τους αγάπη. Ένα δεκαεξάχρονο αγόρι ερωτεύεται μια συνομήλική του και αρχίζει το δικό του ταξίδι στον κόσμο του έρωτα με τις αναποδιές και τις απογοητεύσεις, αλλά ταυτόχρονα και με τις θεϊκές στιγμές που το απογειώνουν. Η πρώτη τους συνάντηση ήταν μέσα σ’ ένα λεωφορείο καθώς πήγαιναν στο σχολείο. Από τότε το αγόρι άρχισε να δημιουργεί έναν δικό του κόσμο στον οποίο υπήρχε μόνο αυτή. Ξαφνικά η ζωή του προσδιοριζόταν μόνο από αυτήν και τα πάντα αφορούσαν αυτήν. Η ευφορία και η απόγνωση ήταν εναλλασσόμενα συναισθήματα στην καθημερινότητα του δεκαεξάχρονου. Τα έντονα συναισθήματα που του γεννούσε η παρουσία της τον έκαναν να την ονομάσει ”βότανο της αγάπης”. Μόνο αυτή μπορούσε να του προκαλέσει τέτοια ονειρώδη συναισθήματα και να τον κάνει να νιώθει πλήρης. Όμως στην πορεία διαπιστώνει πως η αγάπη του είναι μονόπλευρη και ο κόσμος που δημιούργησε με τη βοήθειά της γκρεμίζεται. Το βότανο της αγάπης πια μεταμορφώνεται σε βότανο της λύπης και της απάτης.
Το συγκινητικό αυτό μυθιστόρημα περιστρέφεται γύρω από την αγάπη και τον έρωτα και κυρίως την πρώτη αγάπη που όλοι έχουν λίγο ή πολύ βιώσει, έντονα ή μη, ανάλογα με την ψυχοσύνθεσή τους. Ο συγγραφέας απευθύνεται κυρίως στους νέους και στα πρώτα τους έντονα ερωτικά συναισθήματα, αλλά και στους ενήλικους, καθώς θέλει να επαναφέρει στη μνήμη τους τα πρώτα τους βήματα στον κόσμο της αγάπης και του ανιδιοτελούς έρωτα, τον οποίο συχνά παραμελούν και ξεχνούν. Οι νέοι βιώνουν έναν έρωτα για τον έρωτα, μια αγάπη για την αγάπη και τίποτα παραπάνω, καθώς αυτό σημαίνει αγάπη και έρωτας. Ο Νίλσσον μάς συγκινεί και μας θυμίζει πώς είναι να αγαπάμε με την ψυχή μας. Έχει τη μορφή χρονικού η καταγραφή αυτή της πρώτης αγάπης και οι αναγνώστες γυρνούν τις σελίδες με αγωνία.
