«Αυτοί που συνειδητοποιούν πως τα βιβλία είναι μαγικά – αυτοί θα έχουν το πιο λαμπρό μέλλον» (σελ. 492).

Η Αμερικανίδα συγγραφέας Kristin Harmel (Κριστίν Χάρμελ) γεννήθηκε το 1979 στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ. Στα 16 της χρόνια άρχισε να γράφει ως ρεπόρτερ των σπορ στα περιοδικά St. Petersburg Times, και Tampa Bay AllSports. Με την αποφοίτησή της από το Πανεπιστήμιο της Φλόριντα με σπουδές στη δημοσιογραφία, εργάστηκε ως συντάκτρια στο περιοδικό PEOPLE από το 2000 έως το 2012, καθώς και στο τηλεοπτικό σόου The Daily Buzz. Επίσης άρθρα και συνεντεύξεις της έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά Mens Health, Glamour, YM, Teen PeoplePeople en EspañolRunners WorldAmerican BabyEvery Day With Rachel Ray κ.ά. Το συγγραφικό της έργο από το 2006 έως σήμερα περιλαμβάνει 15 βιβλία με πιο αξιόλογα το εν λόγω βιβλίο και τα: The Forest of Vanishing Stars (2021), The Sweetness of Forgetting (2012), The Paris Daughter (2022), The room on Rue Amélie (2018), The Winemaker’s Wife (2019) και When we meet again (2016). Έχει ζήσει στο Παρίσι και στο Λος Άντζελες, ενώ τώρα διαμένει στο Ορλάντο της Φλόριντα με τον σύζυγό της Jason και τον γιο της Noah.

Το σαββατιάτικο πρωινό της 7ης Μαΐου του 2005, μια μέρα πριν από την εξηκοστή επέτειο της Ημέρας της Νίκης στην Ευρώπη, η 86χρονη βιβλιοθηκονόμος Εύα Έιμπραμς της Δημοτικής Βιβλιοθήκης του Γουίντερ Παρκ στη Φλόριντα βλέπει συγκλονισμένη μια φωτογραφία στην εφημερίδα New York Times, ενός δερματόδετου βιβλίου που είχε δει για τελευταία φορά εξήντα χρόνια πριν, στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, και που πίστευε πως έχει εξαφανιστεί οριστικά. Ένας Γερμανός βιβλιοθηκάριος της Εθνικής Βιβλιοθήκης του Βερολίνου, ο Ότο Κυν, αναζητεί τον νόμιμο ιδιοκτήτη αυτού του κλεμμένου βιβλίου, που δεν είναι άλλος από την Εύα και τον μυστηριώδη και όμορφο πλαστογράφο Ρέμι, ο οποίος πέθανε καιρό πριν, και που η Εύα έχει ορκιστεί να μην τον επαναφέρει πια στις μνήμες της. Ο μεταπολεμικός κόσμος της Εύας περιστρεφόταν μέχρι τώρα γύρω από την Τζένι Φις, υποδιευθύντρια της βιβλιοθήκης, τον γιο της Μπεν, και μέχρι πριν από δέκα χρόνια από τον νεκρό πια σύζυγό της Λούις. Τώρα, όμως, δίχως δεύτερη σκέψη, η Εύα θα ταξιδέψει στο Βερολίνο για να ξαναβρεί ένα σπάνιο βιβλίο που εκδόθηκε στο Παρίσι το 1732, με γρίφους και κώδικες, και το οποίο της το έκλεψαν πριν από δεκαετίες, το βιβλίο των χαμένων ονομάτων. Οι μνήμες την πηγαίνουν στον Ιούλιο του 1942, στο Παρίσι, στη Βιβλιοθήκη της Σορβόννης, όπου η 23χρονη Πολωνο-εβραία φοιτήτρια Εύα Τράουμπε κοιτάζει το κίτρινο αστέρι με τις έξι κορυφές που ήταν ραμμένο στη ζακέτα της. Εκεί συναναστρέφεται με τον φοιτητή Ζοζέφ Πελετιέ και μένει κοντά στη Νοτρ Νταμ με τους γονείς της, τον Tatuś και τη Mamusia. Η Εύα αναγκάζεται να εγκαταλείψει το Παρίσι έπειτα από τη σύλληψη του πατέρα της, βρίσκοντας καταφύγιο στο Ορινιόν, μια μικρή ορεινή κωμόπολη στην Ελεύθερη Ζώνη της Νότιας Γαλλίας. Εκεί αρχίζει να πλαστογραφεί ταυτότητες για εβραιόπουλα που δραπέτευαν στην ουδέτερη Ελβετία, τα σύνορά της οποίας ήταν ακόμη ανοιχτά. Το να διαγράφει, όμως, τις αληθινές ζωές των παιδιών έχει ένα τίμημα, κι έτσι η Εύα αποφασίζει, ότι πρέπει να βρει έναν τρόπο να διαφυλάξει τα πραγματικά ονόματα των παιδιών, τα οποία είναι πολύ μικρά για να θυμηθούν ποια πραγματικά είναι. Τα αρχεία που κρατούν η Εύα κι ο Ρέμι στο βιβλίο των χαμένων ονομάτων γίνονται ακόμα πιο ζωτικής σημασίας όταν ο πυρήνας αντίστασης στον οποίο συμμετέχουν προδίδεται κι ο Ρέμι εξαφανίζεται.

Το ογκώδες ιστορικό μυθιστόρημα αποτελείται από 32 κεφάλαια που διαδραματίζονται στη Φλόριντα και στο Βερολίνο το 2005 και στην κατεχόμενη Γαλλία από το καλοκαίρι του 1942 έως και τρία χρόνια μετά, και κλείνει με το διαφωτιστικό σημείωμα της συγγραφέως και τις ευχαριστίες της. Το βιβλίο είναι εμπνευσμένο από την αληθινή ιστορία της γυναίκας που βοήθησε εκατοντάδες παιδιά Εβραίων να δραπετεύσουν από τους ναζί. Το έργο πραγματεύεται τις άγνωστες για το ευρύ αναγνωστικό κοινό, τεχνικές παραχάραξης και την πλαστογραφία των μελών της γαλλικής αντίστασης κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι συγκεκριμένοι πλαστογράφοι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην Αντίσταση, οργανωμένοι σε ένα δίκτυο γενναίων ανθρώπων που χρησιμοποίησαν την καλλιτεχνική τους ικανότητα και την επιστημονική τους εφευρετικότητα για να παράγουν πειστικά έγγραφα που επέτρεψαν σε αθώους ανθρώπους να επιβιώσουν. Η σαγηνευτική αυτή ιστορία διαμορφώνει ένα συναρπαστικό και υποβλητικό μυθιστόρημα που είναι μια απόδειξη της ανθεκτικότητας του ανθρώπινου πνεύματος και της δύναμης της γενναιότητας και της αγάπης απέναντι στο κακό. Παράλληλα είναι και μια ιστορία για τον έρωτα, την απώλεια, τη γενναιότητα και το μεγαλύτερο ρίσκο που μπορεί να πάρει κάποιος άνθρωπος.