Η περιπέτεια συνεχίζεται

Είναι συχνό πλέον το φαινόμενο τα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας –και όχι μόνο– να αναπτύσσονται ως τριλογίες. Ακόμα πιο συχνό είναι το φαινόμενο το μεσαίο βιβλίο να είναι φλύαρο, να μην προσφέρει ουσιαστικά στοιχεία στην εξέλιξη του μύθου και συχνά η ύπαρξή του να μην φαίνεται απαραίτητη. Ευτυχώς, «Το θήραμα» του Andrew Fukunda, που συνεχίζει την ιστορία που ξεκίνησε με «Το κυνήγι», δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία.

Η ιστορία ξεκινά ακριβώς εκεί που σταμάτησε το πρώτο βιβλίο. Ο Τζιν και τα υπόλοιπα χέπερ –ονομασία των ανθρώπων σε έναν κόσμο όπου κυριαρχούν τα βαμπίρ– βρίσκονται σε μία βάρκα και ακολουθούν τις οδηγίες που είχε αφήσει ο μυστηριώδης Επιστήμονας, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον πατέρα του Τζιν. Προσπαθούν να μείνουν στο ποτάμι, καθώς οι νυκτόβιοι δεν μπορούν να πλησιάσουν το νερό. Η διαδρομή τους οδηγεί στην Αποστολή, ένα μέρος όπου κατοικούν άνθρωποι. Τι άνθρωποι, όμως; Μεσήλικοι, τροφαντοί άντρες και νεαρές κοπέλες. Μία κοινωνία αυστηρά δομημένη, με άφθονη τροφή και ατελείωτα τραγούδια. Κάτι, όμως, δεν πάει καλά σε αυτό το μέρος. Πού είναι οι υπόλοιπες γυναίκες ή τα εφηβικής ηλικίας αγόρια; Από που έρχονται όλες αυτές οι τροφές και οι προμήθειες; Πού πηγαίνει το μυστηριώδες τρένο που φτάνει στην Αποστολή; Σιγά σιγά ο Τζιν και οι φίλοι του αισθάνονται ότι απειλούνται περισσότερο από τους ομοίους τους παρά από τους νυκτόβους.

Η γραφή και η ατμόσφαιρα στο «Θήραμα» είναι ίδιες με το πρώτο μυθιστόρημα: λόγος γρήγορος και αβίαστος, τρομακτικές συνθήκες και ασφυκτικές καταστάσεις. Η εξέλιξη είναι γοργή και δεν αισθάνεσαι σε κανένα σημείο ότι ο συγγραφέας απλά γεμίζει τις σελίδες του με άχρηστα στοιχεία για να γράψει μία τριλογία. Αντίθετα, καθ’ όλη τη διάρκεια του βιβλίου δίνονται πληροφορίες για τον κόσμο όπως έχει διαμορφωθεί, αλλά και για τον Επιστήμονα. Στοιχεία που η ομάδα του Τζιν πρέπει να αξιολογήσει για να αποφασίσει τι πρέπει να κάνει στη συνέχεια, ποια πορεία να ακολουθήσει.

Γρήγορο, περιπετειώδες και με το υποβόσκον μήνυμα ότι η ασφάλεια δεν βρίσκεται πάντα ανάμεσα σε αυτούς που είναι σαν και μας, «Το θήραμα» είναι ένα ενδιαφέρον ανάγνωσμα.