Ανοίγοντας τον ταχυδρομικό σάκο…

Στη ζωή μας συναντάμε πλήθος ανθρώπων, με διαφορετικά χαρακτηριστικά, καταβολές, φιλοδοξίες και εμπειρίες. Συναντάμε πλήθος ανθρώπων που κρύβονται από τον εαυτό τους και τους άλλους, που αναζητούν τη χαρά στο επίπλαστο, που αγωνίζονται να ανέλθουν με δόλια μέσα και μηχανορραφίες. Ανθρώπους πλαστούς, που φορούν προσωπεία και καμώνονται τους ηθικούς.

Ένας τέτοιος άνθρωπος ΔΕΝ ήταν ο Τσαρλς Μπουκόφσκι. Ζώντας την κάθε ημέρα με απόλυτο ρεαλισμό και αφοπλιστική ειλικρίνεια, καθώς και με μια σοφία που έκτισε συν τω χρόνω, έζησε μια ζωή γεμάτη από εμπειρίες, γυναίκες, ποτό και τζόγο. Ένας άνθρωπος που δεν εντασσόταν σε καμία ομάδα, αδυνατούσε να δεχθεί το παράδοξο της εργασίας και αγανακτούσε όταν συναντούσε άτομα που επιδίωκαν να τον περιορίσουν και να τον καταστήσουν όργανο μιας θεωρητικά λειτουργικής και ευνομούμενης κοινωνίας.

Στο συγκεκριμένο βιβλίο ο Μπουκόφσκι περιγράφει τις εμπειρίες την περίοδο που εργαζόταν στο ταχυδρομείο, αρχικά ως αναπληρωματικός και στη συνέχεια ως κανονικός εργαζόμενος. Διαμάχες με τους προϊσταμένους του, εκρήξεις με τους συναδέλφους και μια αφόρητη πλήξη για κάθε ώρα που ξόδευε στο ταχυδρομείο. Παράλληλα καταγράφει και τις σχέσεις του με τις γυναίκες που πέρασαν από το κρεβάτι του τη συγκεκριμένη περίοδο, καθώς και τις εξίσου αγαπημένες του ασχολίες, το ποτό και τα στοιχήματα.

Στο πρώτο του αυτοβιογραφικό βιβλίο ο Μπουκόφσκι καυτηριάζει με τρόπο μοναδικό την παραδοξότητα ενός τυπικού αμερικανικού οργανισμού μέσα από μια σειρά γεγονότων, καταδεικνύοντας την ύπαρξη ενός κοινωνικού μοντέλου, που σε καμία περίπτωση δεν ωφελεί τον άνθρωπο, αλλά αντίθετα τον υποδουλώνει και τον αδρανοποιεί ψυχικά, περιορίζοντας όχι μόνο το εύρος των δυνατοτήτων του, αλλά και τον ορίζοντα της φαντασίας και του χιούμορ του.

Προσωπικά κάθε βιβλίο του Τσαρλς Μπουκόφσκι είναι άκρως απολαυστικό, ευφυές, κυνικό και καθόλα ρεαλιστικό. Ο καυστικός τρόπος γραφής είναι κάτι ανεπανάληπτο για τα παγκόσμια λογοτεχνικά δρώμενα, ενώ η ικανότητά του να περιγράφει πάντοτε αυτό που πραγματικά βλέπει, χωρίς αναστολές και ηθικοπλαστικές αλυσίδες, τον καθιστά έναν από τους πιο ρεαλιστές συγγραφείς, αλλά και αληθινούς ανθρώπους.

Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσετε, καθώς και όλα τα υπόλοιπα του Μπουκόφσκι. Ακόμα και αν σε κάποια σημεία φανούν σοκαριστικά, θα ανακαλύψετε μια πραγματικότητα που κρύβεται κάτω από το έδαφος, θαμμένη επισταμένως στο πέρασμα του χρόνου.