Η ψευδαίσθηση της πραγματικότητας
Ο Αντρέα Καμιλλέρι, όπως πιθανόν θα έχετε καταλάβει, έχει γίνει ένας από τους αγαπημένους πλέον συγγραφείς. Όχι μόνο για τις ιστορίες με τον επιθεωρητή Μονταλμπάνο, που περσόνα παρόμοια δεν υπάρχει σε κανένα άλλο αστυνομικό βιβλίο, αλλά και για τα βιβλία που γράφει με την αστείρευτη λογοτεχνική του δεινότητα.
«Το παιχνίδι με τους καθρέφτες» είναι μια ακόμα αστυνομική υπόθεση για τον επιθεωρητή Μονταλμπάνο. Δυο βόμβες εκρήγνυνται σε δύο διαφορετικές τοποθεσίες, μπροστά από άδεια μαγαζιά. Ο Μονταλμπάνο αντιλαμβάνεται ότι οι εκρήξεις συνδέονται μεταξύ τους. Παράλληλα, έρχεται σ’ επαφή με την όμορφη γειτόνισσά του, Λιλιάνα. Το ερωτικό σκίρτημα που νιώθει γι’ αυτή την εντυπωσιακή γυναίκα τον ωθεί να θέλει να βρίσκεται κοντά της διαρκώς, όμως καταλαβαίνει ότι η προσέγγιση της Λιλιάνα δεν ορίζεται μονάχα από τον έρωτά της για τον επιθεωρητή, αλλά και από κάποια σκοτεινά στοιχεία και μυστικά που κρύβει.
Στο γραφείο του Μονταλμπάνο φτάνουν ανώνυμες επιστολές που του καταδεικνύουν τους δράστες πίσω από τις εκρήξεις. Ο επιθεωρητής αναγνωρίζει ότι δεν πρόκειται για κάποιον που θέλει να βοηθήσει την αστυνομία, αλλά να την παραπλανήσει. Ένα παιχνίδι με σκοπό την απομάκρυνση από τους πραγματικούς ενόχους. Ένα παιχνίδι με καθρέφτες, που διαφοροποιούν την πραγματικότητα.
Έχω την αίσθηση ότι το συγκεκριμένο βιβλίο είναι από τα σκοτεινά με ήρωα τον επιθεωρητή Μονταλμπάνο, δίνοντας μεγαλύτερο μέρος στην αστυνομική ιστορία και λιγότερο στις προσωπικές περιπέτειες και στην ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία του επιθεωρητή. Καλά σκηνοθετημένη πλοκή, χαρακτήρες ρεαλιστικοί που συνθέτουν το σκηνικό της ιστορίας και διάλογοι βαθιά ανθρώπινοι, που προωθούν την εξέλιξη. Το κείμενο, όπως και σε όλα τα βιβλία με ήρωα τον Μονταλμπάνο, είναι γραμμένο σε τριτοπρόσωπη αφήγηση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι παρότι τα τελευταία χρόνια έχουμε μάθει στα ογκώδη μυθιστορήματα και δη αστυνομικά, ο Καμιλλέρι καταφέρνει σε πολύ μικρότερη έκταση να δημιουργήσει μια άρτια, από κάθε άποψη, ιστορία, μοναδικής απολαυστικής ανάγνωσης, δείγμα του απαράμιλλου λογοτεχνικού του ύφους και ταλέντου. Αν δεν έχετε ανακαλύψει ακόμα τον Καμιλλέρι και κυρίως τις ιστορίες του επιθεωρητή Μονταλμπάνο, προτείνω να το κάνετε άμεσα. Και πιστέψτε με θα ανταμειφθείτε!