Αστυνομικό μυστήριο τρόμου
Ορμώμενη από την παγωμένη Ισλανδία, η πολυβραβευμένη (και για τα αστυνομικά αλλά και για τα παιδικά της βιβλία) Yrsa Sigurdardottir μας παραδίδει μια ανατριχιαστικά σκοτεινή ιστορία, αστυνομικού μυστηρίου και τρόμου. Μια χρονοκάψουλα σε ένα σχολείο, γεμάτη με μηνύματα μαθητών για το πώς φαντάζονται το μέλλον, ανοίγει δέκα χρόνια αφότου σφραγίστηκε. Ανάμεσα στα όσα έγραψαν οι τότε μαθητές, ξεχωρίζει ένα μήνυμα-απειλή, που προβλέπει τον θάνατο –ή μήπως τη δολοφονία;– μιας ομάδας ανθρώπων, που αναφέρονται όμως μόνο με τα αρχικά τους. Οι γνωστοί στους αναγνώστες της συγγραφέως από το προηγούμενο βιβλίο της (DNA, Μεταίχμιο),ο ντετέκτιβ της αστυνομίας Χούλνταρ και η ψυχολόγος Φρέιγια, συνεργάζονται και πάλι προσπαθώντας να διαπιστώσουν αν όντως πρόκειται για πραγματική απειλή, ώσπου μακάβρια ευρήματα ανθρώπινων μελών τους οδηγούν σε μία ιστορία βίας και εκδίκησης, και ίσως στο πιο αποτρόπαιο έγκλημα που μπορεί να διαπράξει κάποιος…
Πραγματικά σκοτεινή ατμόσφαιρα που παραπέμπει σε θρίλερ περισσότερο παρά σε αστυνομικό μυστήριο, σκηνές που σου παγώνουν το αίμα, σασπένς που συνεχώς κορυφώνεται και μια εντυπωσιακή ανατροπή στο τέλος, συνθέτουν ένα βιβλίο που οι λάτρεις του είδους δεν θα το αφήσουν από τα χέρια τους, αν δεν το διαβάσουν σε ένα βράδυ όπως συνέβη σε εμένα. Η πλοκή είναι πολυεπίπεδη, πολυπρόσωπη και πυκνή σε γεγονότα και εξελίξεις, αλλά το νήμα για τον αναγνώστη δεν χάνεται πουθενά, αφού η συγγραφέας φροντίζει να τον οδηγήσει ασφαλώς στην αποκάλυψη του τέλους.
Όπως και άλλες σύγχρονες συγγραφείς η Sigurdardottir αποδεικνύει πόσο άξια είναι να γράψει κάτι πραγματικά σκοτεινό, χωρίς να χάσει την ευαίσθητη κοινωνικά ματιά της και το ανθρώπινο συναίσθημα. Οι χαρακτήρες του βιβλίου είναι όλοι πραγματικοί άνθρωποι σε πραγματικές καταστάσεις, όσο ακραία κι αν είναι αυτά που πράττουν ή βιώνουν. Ο κόσμος μπορεί να γίνει και γίνεται δυστυχώς συχνά πολύ σκληρός για τους αδύναμους, και αυτό που ονομάζουμε απονομή δικαιοσύνης ως οργανωμένη κοινωνία, επίσης πολύ συχνά δεν επαρκεί για να τους προστατέψει – ή μπορεί και να προστατεύει εκείνους που δεν πρέπει… Και εδώ η συγγραφέας εισάγει τους ήρωές της, τον ντετέκτιβ και την ψυχολόγο, οι οποίοι είναι αποφασισμένοι, παρά τα προσωπικά τους προβλήματα, να αποδοθεί η δικαιοσύνη όπως πρέπει, και όχι όπως βολεύει.
Εξαιρετικό στο είδος του, από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα.