Ως το τέλος του κόσμου
Μπουένος Άιρες. Και μόνο η ονομασία της πόλης ξεσηκώνει τις αισθήσεις. Αργεντινή σημαίνει τάνγκο, μιλόνγκα, παθιασμένοι εραστές. Αλλά και μετανάστες, πορνεία, Μαφία. Και έπειτα, μεταφερόμαστε σε μία φάρμα της αργεντίνικης πεδιάδας, σε ένα μαγευτικό σκηνικό, για λίγο μονάχα. Για να φτάσουμε εντέλει στο τέλος του κόσμου, στη Γη του Πυρός. Και την ελευθερία.
Όνειρό της από μικρή, χάρη στις διηγήσεις του παππού της, ήταν να επισκεφτεί τη Γη του Πυρός στην Παταγονία. Μερικά χρόνια αργότερα, μόνη της πια στον κόσμο, με κατεστραμμένες ρίζες και κάθε περιουσία να έχει γίνει στάχτη, ταξιδεύει στην Αργεντινή για να βρει αποκούμπι στον μοναδικό δικό της άνθρωπο. Η Ρόζα, η Σιτσιλιάνα νεαρή ηρωίδα, φτάνει στο πόρτο του Μπουένος Άιρες, μαζί με χιλιάδες άλλους μετανάστες, προσδοκώντας μια καλύτερη ζωή, μια νέα αρχή καλύτερα, κοντά στη θεία της. Και, από τη μια στιγμή στην άλλη, βρίσκεται να ζει στην Μπέλα Σιτσιλιάνα, το πιο φημισμένο πορνείο της περιοχής.
Ο Λουίς, γεννημένος στην Μπόκα, με ρίζες ανδαλουσιανές, ζει στον υπόκοσμο του λιμανιού και είναι ενεργό μέλος της Μαφίας, που ελέγχει ολόκληρη την περιοχή του λιμανιού – από τα εστιατόρια ώς τα πορνεία. Είναι ο νταής του λιμανιού.
Μέχρι που οι δυο νέοι συναντιούνται τυχαία και οι ματιές τους διασταυρώνονται για πρώτη φορά. Τότε όλα αλλάζουν εν ριπή οφθαλμού και ο έρωτας, παρά τις όποιες αντιστάσεις, παίρνει το πάνω χέρι. Ασυναίσθητα στην αρχή, όλο και πιο συνειδητά αργότερα, οι δυο τους, επαναστάτες εκ φύσεως και οι δύο και με φλογερό ταπεραμέντο να κυλάει στο αίμα τους, θα κινήσουν γη και ουρανό για να είναι μαζί και θα ριχτούν σε ένα περιπετειώδες ταξίδι διεκδικώντας ένα κομμάτι ευτυχίας.
«Το λιμάνι των χαμένων γυναικών»· έτσι ονομάζουν κάποιοι το πόρτο του Μπουένος Άιρες. Σε αυτό, εν έτει 1912, μας μεταφέρει η Νάγια Δαλακούρα, κάνοντας τα μαγικά της, και μας βυθίζει στην ατμόσφαιρά του. Υπόκοσμος, μαφία, πορνεία. Δολοπλοκίες. Προδοσία. Και ακόμα, δεισιδαιμονίες και πνεύματα.
Με βασικά εργαλεία της μια στρωτή, ζωντανή αφήγηση, αρκετούς προϊδεασμούς και με άφθονες λέξεις των ντόπιων να παρεισφρέουν στο κείμενο χρωματίζοντας με ιδιαίτερο τρόπο την ιστορία, οξύνει τις αισθήσεις του αναγνώστη, ενώ σε αυτό συντελούν και οι πλούσιες περιγραφές τόπων, σπιτιών, ανθρώπων, καταστάσεων, περιρρέουσας ατμόσφαιρας με αποτέλεσμα μια έντονη εικονοποιία. Και όλα αυτά σε συνδυασμό με την ιστορία της χώρας και τη σφαιρική παρουσίαση της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης της εποχής. Με αφορμή τη φλογερή ιστορία της Ρόζας και του Λουίς, στο παρασκήνιο ξετυλίγεται η ιστορία της Αργεντινής, με τις διαδηλώσεις και τις απεργίες, με τα πορνεία, που βρίσκονταν σε άνθηση εκείνη την εποχή στην περιοχή γύρω από το λιμάνι, τις συμμορίες, τη Μαφία.
Εξάλλου, η συγγραφέας χτίζει προσεκτικά τη δομή του μυθιστορήματός της. Πρώτα συστήνει τους ήρωες, πρωταγωνιστές και κομπάρσους, στους αναγνώστες της, παρουσιάζοντας συνοπτικά το παρελθόν τους, και κατόπιν καθέναν τους τον εντάσσει στην ιστορία, έτοιμο να παίξει τον δικό του καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή της. Διότι κάθε ήρωας είναι σημαντικός. Γι’ αυτό και όλοι τους είναι ολοκληρωμένοι χαρακτήρες, με βάθος και απολύτως ανθρώπινη συμπεριφορά. Τίποτα πάνω τους δεν μοιάζει φτιαχτό ή ψεύτικο.
Από το ιδιαίτερο αυτό βιβλίο, εκτός από την αναγνωστική απόλαυση, ο αναγνώστης αποκομίζει και πλούτο εμπειριών.
