Ο άνθρωπος είδος προς εξαφάνιση

Θα αναρωτηθεί κάποιος: γιατί να διαβάσω ακόμα ένα βιβλίο με βαμπίρ; Τα τελευταία χρόνια τα μυθιστορήματα όπου πρωταγωνιστούν βαμπίρ έχουν πολλαπλασιαστεί και μάλλον έχουν οδηγήσει το είδος σε ένα τέλμα. Ο Άντριου Φουκούντα με «Το κυνήγι», το οποίο είναι το πρώτο μέρος μιας τριλογίας, καταφέρνει να δώσει σε αυτό το είδος μια νέα πνοή.

Σε έναν κόσμο όπου το κυρίαρχο είδος είναι τα βαμπίρ –αν και δεν χρησιμοποιείται καθόλου αυτός ο χαρακτηρισμός από τον συγγραφέα– ο νεαρός χέπερ, δηλαδή άνθρωπος, Τζιν πρέπει να είναι συνεχώς σε επιφυλακή και να κρύβει την ταυτότητά του για να επιβιώσει. Έχοντας χάσει ολόκληρη την οικογένειά του, ο Τζιν προσπαθεί να περνά απαρατήρητος μέσα στην κοινωνία των βαμπίρ ακολουθώντας πιστά τους κανόνες που του έμαθε ο πατέρας του: δεν πρέπει να ιδρώνει, δεν πρέπει να εκδηλώνει τα συναισθήματά του, δεν πρέπει προσελκύει την προσοχή των άλλων. Μέχρι τώρα τα έχει καταφέρει. Ωστόσο, όταν ο Ηγεμόνας αποφασίζει να διεξάγει ένα Κυνήγι Χέπερ, ο Τζιν κληρώνεται, μαζί με μια συμμαθήτριά του, ως ένας από τους επτά κυνηγούς που θα λάβουν μέρος στο Κυνήγι. Κλεισμένος στο Ινστιτούτο Μελετών των Χέπερ αντιμετωπίζει περισσότερο κίνδυνο από ποτέ: τα βαμπίρ είναι συνέχεια κοντά του και συχνά οσφραίνονται την παρουσία του, ενώ η έλλειψη νερού αρχίζει και τον τρελαίνει. Απελπισμένος προσεγγίζει τον Θόλο, το μέρος στο οποίο ζουν προστατευμένα τα χέπερ, τα μελλοντικά θηράματα, και συνειδητοποιεί ότι δεν είναι μόνος του, ότι αυτά τα ανθρώπινα όντα είναι ό,τι πιο κοντινό μπορεί να βρει σε φίλους. Τι θα συμβεί, όμως, όταν θα αναγκαστεί να τα κυνηγήσει; Πώς θα καταφέρει να τα προστατεύσει και να σωθεί και ο ίδιος;

Ο συγγραφέας δημιουργεί έναν κόσμο βαμπίρ άψογα δομημένο και αυτό είναι ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα του μυθιστορήματος. Έχουν Ηγεμόνα, διοικητικές και ερευνητικές δομές, τα παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο. Είναι το κυρίαρχο είδος πια. Το πώς και το γιατί δεν εξηγείται. Ο αναγνώστης πρέπει να δεχτεί ότι οι άνθρωποι είναι ένα είδος υπό εξαφάνιση. Ένα άλλο θετικό χαρακτηριστικό είναι ότι τα βαμπίρ είναι ανέκφραστα όλες τις άλλες στιγμές εκτός από εκείνες που ετοιμάζονται να επιτεθούν. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δημιουργείται μια ασφυκτικά τρομακτική ατμόσφαιρα για τον πρωταγωνιστή, που πρέπει να προσέχει και την παραμικρή λεπτομέρεια ώστε να μην προδοθεί. Το Κυνήγι των Χέπερ –μια ιδέα που παραπέμπει στους «Αγώνες πείνας»– δημιουργεί ακόμα περισσότερη αγωνία, καθώς ο Τζιν αφενός δεν διαθέτει τις ιδιότητες των βαμπίρ, εξαιρετική ταχύτητα και δύναμη, αφετέρου καλείται να καταδιώξει τους ομοίους του.

Εφιαλτική ατμόσφαιρα, τρομακτικές σκηνές, αγωνία, αλλά και στιγμές έντονης ανθρωπιάς είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του μυθιστορήματος του Άντριου Φουκούντα. Μια περιπέτεια σε έναν κόσμο όπου ο άνθρωπος θεωρείται το εκλεκτότερο έδεσμα και όπου η επιβίωση του ανθρώπινου είδους είναι ένας συνεχής αγώνας. Μια περιπέτεια που κρατά τον αναγνώστη σε αγωνία μέχρι την τελευταία στιγμή και που στο τέλος του προσφέρει μια απρόσμενη ανατροπή.