Θάνατος στα Υψίπεδα της Σκοτίας

Η βρετανίδα Lucy Foley (γεν. 1986) ξεκίνησε τη συγγραφική της καριέρα γράφοντας ιστορικά μυθιστορήματα σημειώνοντας μάλιστα αρκετή επιτυχία. Το 2018 δημοσίευσε Το Καταφύγιο (The Hunting Party), την πρώτη της απόπειρα στο πεδίο της αστυνομικής λογοτεχνίας. Από τότε έχει εκδώσει ακόμα δύο μυθιστορήματα μυστηρίου, το The Guest List (2020, κυκλοφορεί στα ελληνικά με τον τίτλο Η Λίστα από τις εκδόσεις Μίνωας) και το The Paris Apartment (2022).

Το σκηνικό στο παρόν μυθιστόρημα τοποθετείται σε ένα απομονωμένο αλλά πολυτελές κυνηγητικό καταφύγιο βαθιά στα Υψίπεδα της Σκοτίας. Αυτό είναι το μέρος που έχει επιλέξει μια παρέα φίλων, παλιοί συμφοιτητές από την Οξφόρδη, για να περάσει τις διακοπές της Πρωτοχρονιάς τηρώντας έτσι μια δική τους παράδοση που τους θέλει να υποδέχονται μαζί τη νέα χρονιά. Από την αρχή του ταξιδιού φαίνεται ότι κάτι διαφορετικό πλανάται στην ατμόσφαιρα αυτή τη φορά. Κρυμμένες –ή και φανερές– αντιπαλότητες, μυστικά που δεν αργούν να έρθουν στο φως, θα οδηγήσουν σε οδυνηρές συγκρούσεις. Όταν ένα μέλος της παρέας θα απομακρυνθεί από τη ζεστασιά και την ασφάλεια του Καταφύγιου, κανείς δεν περιμένει ότι θα βρεθεί δολοφονημένο λίγες ώρες αργότερα. Και οι ύποπτοι περιορίζονται στους επισκέπτες και τους εργαζομένους στο πολυτελές κατάλυμα που μοιάζει να κρύβει τα δικά του μυστικά.

Η συγγραφέας επιλέγει να ξεδιπλώσει την ιστορία της μέσα από τις πρωτοπρόσωπες αφηγήσεις της Χέδερ (διευθύντριας του Καταφυγίου), της Έμμα, της Κέιτι και της Μιράντα (τρία από τα μέλη της παρέας) και την τριτοπρόσωπη του Νταγκ (θηροφύλακα του Καταφυγίου). Ταυτόχρονα, απορρίπτει τη γραμμική εξέλιξη της ιστορίας μετατοπίζοντας διαρκώς τον αφηγηματικό χρόνο από το παρόν (την ημέρα εντοπισμού του πτώματος) στο πρόσφατο παρελθόν (τις μέρες που προηγήθηκαν του εγκλήματος). Έτσι, ενώ ο αναγνώστης γνωρίζει από την αρχή ότι κάποιο μέλος της παρέας έχει δολοφονηθεί, μέχρι τη μέση της ιστορίας δεν γνωρίζει καν εάν είναι άντρας ή γυναίκα, γεγονός που δημιουργεί ένα διπλό μυστήριο: αρχικά πρέπει να μαντέψει ποιο από τα πρόσωπα, τα περισσότερα από τα οποία προβάλλουν μόνο τα χειρότερα χαρακτηριστικά τους και γίνονται αντιπαθή, έχει δολοφονηθεί και στη συνέχεια να εντοπίσει τον δολοφόνο, δηλαδή αυτόν με το πιο σημαντικό μυστικό.

Παρά το γεγονός ότι η συγγραφέας πατάει σε στερεότυπα για να δημιουργήσει τα πρόσωπα της ιστορίας (η όμορφη αλλά σκληρή γυναίκα, η επιτυχημένη αλλά άχρωμη γυναίκα, ο όμορφος αλλά αδίστακτος σύζυγος της καλλονής, κ.ο.κ), το χιονισμένο σκηνικό που περιβάλλει το Καταφύγιο, η σταδιακή αποκάλυψη των μυστικών μέσα από τις εναλλασσόμενες αφηγήσεις και η αίσθηση ότι ποτέ οι χαρακτήρες δεν αποκαλύπτουν όλα τους τα μυστικά καθιστούν το μυθιστόρημα της Foley ένα ευχάριστο μυθιστόρημα μυστηρίου.