Το μοτίβο της αντιστροφής των ρόλων των κλασικών παραμυθιών είναι γνωστό. Κακοί λύκοι γίνονται καλοί στα πασίγνωστα «Τρία μικρά λυκάκια» του Τριβιζά, ενώ στo «Και οι κακοί έχουν ψυχή» της Σοφίας Παράσχη όλοι οι κακοί των παραμυθιών αποφασίζουν να συναντηθούν σε ένα συνέδριο και να ζητήσουν το δίκιο τους. Χρόνια κατατρεγμένοι από τα στερεότυπα οι καημένοι οι κακοί φαίνεται να ζητούν τη δικαίωσή τους.

Η Μίλντρεντ, η μία από τις δυο κακές αδερφές της Σταχτοπούτας, κρατά ημερολόγιο και μέσα από αυτό παρακολουθούμε τι συνέβη αμέσως μετά το «έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα» της Σταχτοπούτας. Η Σταχτοπούτα ετοιμάζει τους γάμους της στο παλάτι, ενώ η κακιά μητριά και οι δυο ετεροθαλείς αδερφές της, η Μίλντρεντ και η Αγκάθα, φυτοζωούν μέσα σε ένα βρώμικο σπίτι, ατημέλητες, άσχημες, ανεπρόκοπες, τεμπέλες και μοχθηρές. Όταν όμως κρατάς ημερολόγιο έχεις μια στοιχειώδη επαφή με τον εαυτό σου, διαθέτεις μια διάθεση αυτογνωσίας και αυτοπαρατήρησης. Που είναι μια ικανή προϋπόθεση για αλλαγή. Έτσι η Μίλντρεντ αρχίζει να κουράζεται από την απραξία. Θα συγυρίσει το δωμάτιό της και θα προσπαθήσει να πλύνει τα ρούχα και τα πιάτα, έστω κι αν δεν ξέρει πώς δουλεύουν οι ηλεκτρικές συσκευές του σπιτιού! Κάτι σαλεύει μέσα της. Δίνει ένα χεράκι βοηθείας στη Μπο που όλο χάνει τα πρόβατά της και αποκτά μια φίλη. Τι θα γίνει όμως όταν η Σταχτοπούτα καλέσει τη μητριά και τις αδερφές της στο γάμο και τη δεξίωση που θα δώσουν στο παλάτι; Η καρδιά της Μίλι (έτσι θέλουν να τη φωνάζουν, δεν είναι δα και τόσο άσχημη για να έχει ένα τόσο άσχημο όνομα) πεταρίζει. Πόσο της αρέσουν οι χοροί! Πού να σταθεί όμως δίπλα στην Ωραία Κοιμωμένη και τη Ραπουζέλ; Αυτές οι ωραίες και οι μοιραίες της  Παραμυθοχώρας είναι σκέτη καταπίεση! Θα βρει όμως το κουράγιο να σταθεί στα πόδια της η Μίλι. Θα καταπλήξει τον εαυτό της και όλη την Παραμυθοχώρα μάλιστα, όταν ανακαλύπτει ότι η μητριά της και η αδερφή της σκοπεύουν να δηλητηριάσουν τη Σταχτοπούτα. Εμπρός Μϊλι! Σώσε τη Σταχτοπούτα!

Η ηρωίδα έχει το τσαγανό που έχουν οι άνθρωποι που δεν τους χαρίστηκε τίποτα. Οι άνθρωποι που δεν υπήρξαν χαριτωμένα, «γλυκούλια» και καλοσυνάτα παιδιά. Διαθέτοντας αυτοσαρκασμό, απαλλαγμένη από το βάρος της ομορφιάς, η Μίλι επινοεί ξανά τον εαυτό της. Ακόμη κι όταν αποσπά το θαυμασμό ενός όμορφου ιππότη δεν παραδίδεται αμαχητί. Θα ζήσει το ρομάντζο της αλλά ο γάμος μπορεί να περιμένει. Εκείνη έχει τόσα πολλά να κάνει πριν ντυθεί νυφούλα.

Μια πανέξυπνη ιστορία που απαντά στην αδυναμία που τρέφουν τα κορίτσια για τις ροζ ιστορίες. Εδώ, με ένα εξώφυλλο γυαλιστερό αλλά κατακόκκινο, σαν το δηλητηριασμένο μήλο, με μονόχρωμα σκίτσα που αποτυπώνουν αδρομερώς τις φυσιογνωμίες των ηρώων, το βιβλίο είναι μια πρόσκληση για μια δύσκολη εσωτερική περιπέτεια. Για να γίνεις από διάβολος άγγελος θέλει κότσια. Η Μίλι δείχνει το δρόμο. Πιο πολύ ταυτίζεσαι εν τέλει με τη Μίλι παρά με τη Σταχτοπούτα. Αφού ο καθένας μας έχει και λίγο από τον κακό ήρωα μέσα του που πρέπει να καθυποτάξει.

Η Κλερ Πάιατ ζει στο Κεντ με τον σύζυγο, τα τρία παιδιά και τους τρεις σκύλους τους. Αυτό το βιβλίο το έγραψε εμπνεόμενη από τα παραμύθια που διάβαζε στην κόρη της μια και την έκαναν να αναρωτιέται τι γίνεται μετά το ευτυχισμένο τέλος. Έχει γράψει επίσης το «Ημερολόγιο του (όχι και τόσο κακού) λύκου».

Η Μπι Γουίλι έχει εικονογραφήσει περισσότερα από 20 παιδικά βιβλία και έχει συμπεριληφθεί στη βραχεία λίστα για το βραβείο Kate Greenaway. Έχει λάβει μέρος σε πολλές παιδικές εκδηλώσεις και εργαστήρια στην περιοχή του Σάφολκ.