Ο Ιταλός διηγηματογράφος και θεατρικός συγγραφέας Luca Ricci γεννήθηκε στην Πίζα το 1974. Θεωρείται από τους σπουδαιότερους σύγχρονους Ιταλούς διηγηματογράφους. Αφιερώθηκε στη συγγραφή όταν εγκατέλειψε τη δραματική σχολή Paolo Grassi. Το λογοτεχνικό του ντεμπούτο έγινε με το Duepigrecoerre d’amore (2000), μία συλλογή 26 διηγημάτων για την οποία ο Raul Montanari σχολίασε ότι αναδύεται μία νέα λογοτεχνική φωνή. Το βιβλίο Il piede nel letto (Το πόδι στο κρεβάτι) 2005, μία συλλογή 28 ιστοριών, κέρδισε το βραβείο Cocito Montà d’Alba, με επιρροές από τον αγαπημένο του και κορυφαίο Γάλλο διηγηματογράφο Henri René Albert Guy de Maupassant (Γκι ντε Μοπασάν). Τα 21 διηγήματα με τίτλο L’amore e altre forme d’odio (Αγάπη και άλλες μορφές μίσους) 2006, –βραβεύτηκαν με το Chiara Prize– τον καθιέρωσαν ως έναν από τους πιο πρωτότυπους νέους συγγραφείς των τελευταίων χρόνων. Έχει γράψει διηγήματα για ιταλικές εφημερίδες και για το ραδιόφωνο, διδάσκει δημιουργική γραφή στις σχολές Holden, Scuola del libro και Belleville. Ζει στη Ρώμη και το 2010 μία έρευνα της Sole24ore, τον κατέταξε ως έναν από τους 40 καλύτερους Ιταλούς συγγραφείς. Το 2014, η Andrea Cortellessa τον ονόμασε «τον πιο άψογο βιρτουόζο της τεχνικής της αφήγησης στην Ιταλία».

Είναι μεσημέρι, αρχές Σεπτέμβρη, στην καυτή Ρώμη και ο πενηντάρης αφηγητής, που είναι μυθιστοριογράφος, με τη σύζυγό του, την όμορφη Σάντρα, μόλις έχουν επιστρέψει από τις διακοπές του Αυγούστου, όπου είχαν διαμείνει όπως κάθε χρόνο, έναν ολόκληρο μήνα, σε μια παραθαλάσσια μονοκατοικία στο Τσιρτσέο, λίγο έξω από τη Ρώμη. Ο μοναχογιός τους Μαουρίτσιο σπουδάζει κινηματογράφο στο εξωτερικό, κι από τότε έχουν για κατοικίδιο έναν διακριτικό και καθόλου φορτικό γάτο. Συναντώνται συχνά με την οικογένεια της Φαμπιάνα, της μικρότερης αδελφής της Σάντρα, που είναι παντρεμένη με τον οδοντίατρο Στέφανο και έχουν μια επτάχρονη κόρη, την Τερέζα. Στον αφηγητή αρέσει να περιδιαβαίνει τη Ρώμη με τον συνάδελφό του συγγραφέα και παντρεμένο με την καρκινοπαθή Κάρλα, Αλμπέρτο Τζιτάνι, ο οποίος είναι ερωτευμένος με τη Μαρία, τη νοσοκόμα που τη φροντίζει. Έχει και έναν γείτονα που τον αντιπαθεί –σε αντίθεση με τη Σάντρα– τον Αμεντέο Μπουζόνι. Μια μέρα κάνει μια βόλτα στο παζάρι της Πιάτσα ντέι Κουιρίτι στη γειτονιά του Πράτι, όταν το μάτι του πέφτει πάνω σε ένα παλιό βιβλίο (όπου και το αγοράζει) για τον καλλιτέχνη της Μονμάρτης, Ιταλό ζωγράφο Αμεντέο Μοντιλιάνι, που απεικονίζει και μια φωτογραφία του 1914, της πανέμορφης, ντροπαλής και μελαγχολικής Γαλλίδας συντρόφου του, της Ζαν Εμπιτέρν. Από αυτήν τη φωτογραφία, την ερωτεύεται και την ποθεί παράφορα. Αυτός ο πόθος τον κάνει να αναζητάει έναν καινούριο, συγκλονιστικό έρωτα. Όταν η Σάντρα προσκαλεί ένα βράδυ για δείπνο μια ξεχασμένη έγκυο ξαδέρφη της, την Τζέμα, ταμία σε πρακτορείο τυχερών παιχνιδιών και τον ζωγράφο σύντροφό της Κλεμέντε (ο οποίος τελικά δεν εμφανίζεται), ο αφηγητής συνειδητοποιεί την εντυπωσιακή ομοιότητα της Τζέμα με τη Ζαν, τόσο εξωτερικά και στο βλέμμα, όσο και σε στυλ, ύφος, προσωπικότητα, χαρακτήρα και διάθεση. Ο αφηγητής βγαίνει με τη Νάντια, μία θαυμάστρια της δουλειάς του, που του γνώρισε ο Αλμπέρτο, και με την ελευθέρων ηθών Νιγηριανή Καϊνένε, αλλά η καρδιά του ανήκει στην Τζέμα, που τη θεωρεί μετενσάρκωση της Ζαν.

Το εν λόγω βιβλίο ή αλλιώς μία ελεγεία, μία Ωδή στο Φθινόπωρο είναι το πρώτο μυθιστόρημα του συγγραφέα και διακρίνεται σε τέσσερα μέρη που τιτλοφορούνται με τους μήνες του φθινοπώρου. Η αφήγηση ξεκινάει στις αρχές Σεπτεμβρίου, διανύει τη φθινοπωρινή ισημερία και ολοκληρώνεται λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, στην έναρξη του χειμερινού ηλιοστασίου. Η πλοκή αναφέρεται στη φρενήρη πορεία του συναισθηματικά φορτισμένου ήρωα, που ισορροπεί στα όρια της πραγματικότητας και του φανταστικού με φόντο τις υποβλητικές περιγραφές της φθινοπωρινής Ρώμης, και τις κριτικές αναφορές στην ιταλική κοινωνία, και στις τέχνες με έμφαση στη λογοτεχνία και στη σύγχρονη ζωγραφική. Καυστικό αλλά συνάμα διασκεδαστικό με στοιχεία χιούμορ διαβάζεται τόσο ευχάριστα που ορισμένοι αναγνώστες ίσως το βρουν και αξιαγάπητο. Πρωταγωνιστές σε αυτό το κατηφορικό και δυστοπικό μονοπάτι ψευδαισθήσεων παραμένουν ο κατακερματισμένος συζυγικός βίος, τα εμμονικά πάθη των συμβιβασμένων συζύγων και η επικείμενη φθινοπωρινή κάθαρση των ερωτικών αισθημάτων.