Όταν το κράτος δρα, το παρακράτος αντιδρά

Ο Μανώλης Ανδριωτάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974 και σπούδασε σκηνοθεσία. Έχει δημοσιεύσει οκτώ βιβλία κι έχει σκηνοθετήσει πέντε ντοκιμαντέρ. Δημοσιογραφεί επαγγελματικά σε νέα και παραδοσιακά μέσα από το 2001 κι είναι ενεργός μπλόγκερ απ’ το 2004. Είναι ο εμπνευστής της διαδικτυακής εκπομπής βιβλίου GarageBOOKS. Παρέχει συμβουλές σε οργανισμούς και ιδιώτες σχετικά με την παρουσία τους στο διαδίκτυο και είναι ακτιβιστής για την οδική ασφάλεια. Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητές του, στο www.andriotakis.com.

Ο Πέτρος Χρήστου ζει στο Παρίσι μια ήσυχη ζωή, μέσα στη μετριότητα, καλύπτοντας τις σεξουαλικές του ανάγκες μέσω του διαδικτύου. Παράλληλα, διατηρεί ένα μπλογκ όπου εκφράζει τις πολιτικές του απόψεις, σχολιάζοντας τα πολιτικά δρώμενα στην Ελλάδα. Ώσπου λαμβάνει ένα απειλητικό μήνυμα από έναν άνθρωπο με το ψευδώνυμο Τζον Μάνος, ο οποίος τον ενημερώνει ότι έχει στην κατοχή του υλικό με τον Πέτρο να βρίσκεται σε ιδιαίτερες προσωπικές στιγμές. Χρόνια αργότερα, η παλιά του φίλη, Σωτηρία, ως επικεφαλής της αντιπολίτευσης και μέλλουσα πρωθυπουργός, τον καλεί στην Ελλάδα για να αναλάβει πόστο στο επιτελείο της. Ο Πέτρος, βουτηγμένος μια ζωή στη μετριότητα, αποφασίζει να κάνει το βήμα που θα τον βγάλει από τον βούρκο της καθημερινότητάς του.

Το πρώτο διάστημα δίπλα στη Σωτηρία ρίχνει τον Πέτρο στον λάκκο των λεόντων. Η πολιτική θέλει γερό στομάχι και οι επιθέσεις που δέχεται είναι περισσότερο από εσωκομματικούς συνεργάτες παρά από πολιτικούς αντιπάλους. Προσπαθώντας να διατηρήσει ακέραια τα ιδανικά τα οποία η Σωτηρία πρεσβεύει, ο Πέτρος θα μπει σ’ ένα γαϊτανάκι όπου επιχειρηματίες, πολιτικοί συνεργάτες, αλλά κι ένας εχθρός από το παρελθόν, θα τον φέρουν σε μια ασφυκτική κατάσταση. Όμως, έχοντας τη Σωτηρία ως φάρο στην τρικυμία, ο Πέτρος ανθίσταται κατά το δυνατόν. Μέχρι τη στιγμή που όλα θα αλλάξουν διά παντός, όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά και για ολόκληρη τη χώρα.

Ο Μανώλης Ανδριωτάκης χτίζει ένα πολιτικό θρίλερ σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση, καθώς ο αναγνώστης βλέπει τα γεγονότα από την οπτική του βασικού πρωταγωνιστή, Πέτρου Χρήστου. Η γραφή του Ανδριωτάκη άπτεται περισσότερο του προφορικού λόγου, τοποθετώντας εξαιρετικά λογοτεχνικούς λυρισμούς σε σημεία όπου ο αναγνώστης παρακολουθεί τις σκέψεις του πρωταγωνιστή. Σχετικά με την πλοκή, διαβάζοντας το βιβλίο μου δημιουργήθηκε η εξής εικόνα: να στέκομαι στη μέση ενός τοπίου, αντικρίζοντας τις αστραπές που πέφτουν στο βάθος του ορίζοντα. Και εκεί που θεωρείς ότι η καταιγίδα βρίσκεται μακριά, ξαφνικά ακούγεται ένα μπουμπουνητό, εν προκειμένω ίσως το πιο συνταρακτικό συμβάν σε όλο το βιβλίο, και ξαφνικά αρχίζεις να τρέχεις γιατί οι εξελίξεις βρίσκονται μπροστά σου.

Το βιβλίο του Μανώλη Ανδριωτάκη πραγματικά το απόλαυσα, όχι μονάχα για την πλοκή και τους χαρακτήρες, αλλά και γιατί παρουσιάζει το παρασκήνιο της πολιτικής ζωής στην Ελλάδα πολύ ρεαλιστικά, αφήνοντας να διαφανεί η ουσία: ότι αυτή η χώρα δεν μπορεί και δεν θέλει να αλλάξει.