Το αλληλένδετο της ζωής μας

Η Λίλα Κονομάρα γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε σύγχρονη λογοτεχνία στο Παρίσι και εργάστηκε ως καθηγήτρια στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών. Ως λογοτέχνης πρωτοεμφανίστηκε το 2002 με το βιβλίο “Μακάο” (Πόλις, 2002, Μεταίχμιο, 2005), για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα του περιοδικού, Διαβάζω. Το 2004 εξέδωσε το μυθιστόρημα “Τέσσερις εποχές – Λεπτομέρεια “(Μεταίχμιο), το 2005 το παιδικό μυθιστόρημα “Στις 11 & 11′ ακριβώς” (Παπαδόπουλος). Το βιβλίο της “Η αναπαράσταση” (Μεταίχμιο, 2009) συμπεριλήφθηκε στη βραχεία λίστα για το βραβείο μυθιστορήματος του περιοδικού Διαβάζω. Παράλληλα μεταφράζει γαλλική λογοτεχνία και αρθρογραφεί σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά.

«Το δείπνο», το «Ημερολόγιο ανασκαφής» και το «No name» είναι τα τρία σπονδυλωτά κεφάλαια που αποτελούν «το δείπνο» που έδωσε η Ελένη στους φίλους της και που από αυτό το αρχικό διήγημα πήρε και τον τίτλο του το βιβλίο. Καλεσμένοι  στο δείπνο είναι η Μαρίνα, ο Στέφανος, ο νεαρός ανιψιός της Ελένης o Θέμης, η Λήδα η αρχαιολόγος, ο Μάνος, ο Αντώνης, η Ελπίδα η αρχιτέκτων, ο Γεωργίου ο ιστορικός τέχνης,… Περίπου δεκαπέντε άτομα και η ασιάτισσα οικιακή βοηθός.

Όλοι είναι μεσήλικες. Κατά τη διάρκεια του δείπνου κάνουν επιφανειακές συζητήσεις και η οχλαγωγία επικρατεί. Αν και φίλοι χρόνια, φλυαρούν αναφερόμενοι σε διαφορετικά θέματα από αυτά που πραγματικά τους απασχολούν. Ταυτόχρονα, ατέρμονοι εσωτερικοί μονόλογοι τους απομονώνουν τόσο που ενώ είναι όλοι μαζί, είναι σαν να μην είναι παρόντες. Μοιάζει σαν να ζουν σε δύο ταυτόχρονες μισές πραγματικότητες. Ενοχές και τύψεις δεν τους αφήνουν ούτε για μια στιγμή – ακόμη και όταν γελούν. Συγχρόνως, σκέψεις και αντιδράσεις των υπολοίπων συνδαιτυμόνων γεννούν δεύτερες σκέψεις, φέρνοντας στην επιφάνεια επιθυμίες, πόθους, πάθη, ανεκπλήρωτα όνειρα, σκευωρίες.

Πάνω σε αυτή την κρυφή παράλληλη πραγματικότητα την οποία ζουν οι ήρωες θα στρωθεί το “τραπεζομάντιλο” του δείπνου. Μέχρις ότου ένας θάνατος, χρήματα που κλάπηκαν και χάθηκαν, ένα εισιτήριο για ταξίδι με κρουαζιερόπλοιο και ένας παράνομος έρωτας θα αποκαλύψουν τον πραγματικό καμβά των σχέσεών τους όπως επίσης την αλληλεπίδραση και τη σήψη τους.

Η συγγραφέας στο βιβλίο της φέρνει τους ήρωες αντιμέτωπους με τους γύρω τους και με τους εαυτούς τους. Με γοητευτική γραφή εισβάλλει στα μύχια της ψυχής τους αποδεικνύοντας την παρατηρητικότητα αλλά και τη γνώση της στις ανθρώπινες συμπεριφορές. Αποτυπώνει ανάγλυφα τα είδωλά τους να συνομιλούν με την ίδια ελαφρότητα που αφήνουν τη ζωή τους να χάνεται. Ακόμη και οι λέξεις που επιλέγει η συγγραφέας για να εκφραστούν μένουν μόνο στα χείλη – όπως οι συζητήσεις τους. Εγκλωβισμένοι σε δυο ταυτόχρονες εικόνες του εαυτού τους, άλλοτε εμφανίζονται άτολμοι και φοβισμένοι και άλλοτε άρπαγες και αδίστακτοι προς χάριν του συμφέροντός τους.

Το βιβλίο όσο εξελίσσεται εξάπτει το ενδιαφέρον του αναγνώστη ο οποίος προσπαθεί να καταλάβει τι συμβαίνει, ενώ συγχρόνως αναρωτιέται “τι θα γίνει”, “ποιος φταίει”. Σαν να έχει αστυνομική πλοκή η οποία του προσθέτει μια επιπλέον απόλαυση. Αυτήν του μυστηρίου, που κρατά το ενδιαφέρον του  αμείωτο, χωρίς –το βιβλίο- να χάνει από το κοινωνικό του κομμάτι που αφορά την ψυχοσύνθεση των ηρώων.

Η Λίλα Κονομάρα στο βιβλίο της με τον τίτλο «Το δείπνο», με διεισδυτική ματιά παρουσιάζει την εικόνα της σύγχρονης κοινωνίας όπου οι άνθρωποι αν και περιτριγυρισμένοι από φίλους, συνεργάτες και γνωστούς παραμένουν άτολμοι, μόνοι, άρπαγες και ταυτόχρονα ικανοί για όλα.

Όμως, οι ήρωες θα  αναγνωρίσουν την εικόνα τους; Ή θα φανταστούν ότι αφορά άλλους;

Άραγε εμάς μας αφορά;