Ιρλανδική επική ποίηση

Ο Μάικλ Λόνγκλεϋ γεννήθηκε στο Μπέλφαστ το 1939 και σπούδασε στη Βασιλική Ακαδημία του Μπέλφαστ και στο Trinity College του Δουβλίνου κλασική φιλολογία. Το 1970, μετά από αρκετά χρόνια διδασκαλίας σε σχολεία του Δουβλίνου, του Λονδίνου και του Μπέλφαστ, άρχισε να συνεργάζεται με το Arts Council της Βόρειας Ιρλανδίας ως καλλιτεχνικός διευθυντής, ειδικευμένος σε θέματα λογοτεχνίας και παραδοσιακών τεχνών. Οι ποιητικές του συλλογές είναι οι “No Continuing City” (1969), “An Exploded View” (1973), “Man Lying on a Wall” (1976), “Echo Gate” (1979), “Gorse Fires” (1991), βραβείο Whitbread 1991, “The Ghost Orchid” (1995), “Broken Dishes” (1998), “The Weather in Japan” (2000), βραβείο Irish Times Irish Literature Prize for Poetry 2001, και “Snow Water” (2004). Το 1985, τα ποιήματα των τεσσάρων πρώτων βιβλίων του συγκεντρώθηκαν στον τόμο “Ποιήματα 1963-1983”. Το 1998 εκδόθηκαν τα “Επιλεγμένα ποιήματά” του από τις εκδόσεις Jonathan Cape. Είναι fellow της Βασιλικής Εταιρείας Λογοτεχνίας. Ζει στο Μπέλφαστ.

Όπως φανερώνει και ο τίτλος, το συγκεκριμένο βιβλίο είναι μια ποιητική συλλογή, στην οποία γίνεται κύρια αναφορά στα ομηρικά έπη. Ο Λόνγκλεϋ, έχοντας μελετήσει τον Όμηρο, επηρεάζεται από τα έργα του, έτσι ώστε, όταν γράφει για πράγματα που έχουν εμπνεύσει τον ίδιο, να βρίσκει κομμάτια μέσα από τα ίδια τα έπη. Τα κομμάτια αυτά δεν τα παραθέτει αυτούσια, αλλά τα παραποιεί έντεχνα προκειμένου να αποδώσουν το νόημα που ο συγγραφέας θέλει να εκφράσει.

Στα συγκεκριμένα ποιήματα, τα οποία έχουν γραφτεί σε διάφορες χρονικές περιόδους, η θεματολογία ποικίλει. Δεν αφορά μόνο τα ζητήματα που αναφέρονται στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια, αλλά ο ποιητής καταπιάνεται και με μια σειρά θεμάτων που αφορούν την εποχή και τον τόπο του. Κοινωνικές συναναστροφές, πατριωτισμός, πολιτική αναταραχή, εσωτερική απομόνωση, έρωτας και αγάπη, είναι μερικά μόνο από τα θέματα των ποιημάτων του Λόνγκλεϋ.

Η γλώσσα των κειμένων είναι απλή, λιτή και μεστή, καταδεικνύοντας το απαράμιλλο ποιητικό ταλέντο του Λόνγκλεϋ. Όπως ορθά σημειώνει και ο Χάρης Βλαβιανός στην εισαγωγή του, στα ποιήματα αυτά θα βρούμε ένα συνονθύλευμα από διαφορετικά ή πολλές φορές και αντίθετα στοιχεία, τα οποία συνθέτουν την προσωπικότητα του ίδιου του συγγραφέα. Δηλαδή, είναι έκδηλος ο ρομαντισμός, ενώ παράλληλα διαφαίνεται ένας κυνισμός με διάχυτη αμοραλιστική διάθεση. Ο πατριωτισμός καλύπτεται συχνά από έντονη κριτική και η κοινωνική τάση από σαρκασμό. Ίσως το μόνο το οποίο φαίνεται ακέραιο στο έργο του Λόνγκλεϋ είναι ο έρωτας, πολλώ δε μάλλον εφόσον εκφράζει την αγάπη για τη γυναίκα με την οποία βρίσκεται μαζί πολλά χρόνια.

Πρόκειται για ένα εξαιρετικό βιβλίο που δεν αφορά μόνο τους λάτρεις της ποίησης, αλλά κάθε αναγνώστη, αφού ο Λόνγκλεϋ «φροντίζει» με τη μαεστρία του να καθηλώνει το κοινό, χρησιμοποιώντας ακόμα και τα πιο απλά λόγια. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί η καλή εισαγωγή και η μετάφραση του Χάρη Βλαβιανού.