Όταν το τέλος συναντά την αρχή σε ένα νησί της άγονης γραμμής

Μια οικογένεια από τη Σύμη, ύστερα από τον χαμό του μοναχογιού, καταφεύγει στην Πόλη για να κάνει ένα νέο ξεκίνημα ζωής και να ορθοποδήσει ψυχικά. Μάνα, πατέρας και δύο κόρες, η Παρασκευούλα και η Ελπίδα. Η μάνα θρηνεί το χαμένο παιδί της, αλλά βρίσκει παρηγοριά στη συντροφιά των νέων γειτόνων, η Ελπίδα ζηλεύει την αδερφή της για την ομορφιά της και κάνει όνειρα για το μέλλον χωρίς να γνωρίζει ότι η μοίρα τής έχει καλά φυλαγμένο ένα ανομολόγητο «κάτι» που θα την ταρακουνά εφ’ όρου ζωής, και η όμορφη Παρασκευούλα κάνει το ντεμπούτο της στον καλό κόσμο, συχνάζει στα σουαρέ και στις βεγγέρες και γνωρίζει τον έρωτα της ζωής της.

Η οικογένεια μπορεί να ζει κάτω από την ίδια στέγη, η ιστορία των μελών της όμως δεν είναι μία. Όσα τα άτομα που την απαρτίζουν, τόσα και τα παρακλάδια της. Η ιστορία ξετυλίγεται μέσα από τους προσωπικούς μικρόκοσμους των τριών γυναικών και αργότερα μέσα από τα μάτια των απογόνων τους. Οι άντρες-ήρωες δημιουργούν ανεξίτηλες σχέσεις με τις γυναίκες που συναναστρέφονται και παίζουν σημαντικό ρόλο στις ζωές τους, αλλά σχεδόν ποτέ δεν λαμβάνουν τα ηνία της αφήγησης και δεν αποκαλύπτουν τα εσώψυχά τους.

Η ντοπιολαλιά της Σύμης αναμιγνύεται με αυτήν των Ελλήνων της Πόλης και αργότερα με εκείνην της Ικαρίας και η Ιφιγένεια Τέκου προσκαλεί τους αναγνώστες του δεύτερου βιβλίου της, «Θάλασσες μας χώρισαν», να ταξιδέψουν μαζί με τους ήρωες στη Σύμη, την Πόλη, την Αλεξάνδρεια και την Ικαρία με φόντο τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον μεγάλο ξεριζωμό των Ελλήνων της Πόλης, την εθνικοποίηση του Σουέζ.

Η Παρασκευούλα θα παντρευτεί από έρωτα, η Ελπίδα από «ανάγκη», για να πάψει να βασανίζεται για κάποιον που δεν θα γίνει ποτέ δικός της. Εις μάτην. Τον άντρα της δεν τον αγάπησε παρά πολύ αργότερα, στη δύση της ζωής της. Ο λογισμός και η καρδιά της βρίσκονταν πάντα αλλού. Και το κακό δεν αργεί να συμβεί. Ένα «κακό» που πυροδοτεί σειρά προδοσιών και ανατροπές. Κανείς πλέον δεν είναι σε θέση να γνωρίζει ποια θα είναι η τελική έκβαση όλων. Κι όταν το μεγάλο μυστικό αποκαλύπτεται στη μορφή της μικρής Φλώρας, η Παρασκευούλα βυθίζεται και πάλι στην κατάθλιψη και ενεργεί μακάβρια. Αλλά ακόμα τίποτα δεν έχει τελειώσει.

Μέσω εσωτερικών μονολόγων και επιστολών, ανεπίδοτων και μη, πότε η Παρασκευούλα και πότε η Ελπίδα, ψηλαφώντας τις ψυχές τους, αποκαλύπτουν τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις ενοχές και παραδέχονται τα λάθη τους. Ενώ η καθεμιά τους επιλέγει τη δική της προσωπική πορεία ζωής για να αντέξει τις απανωτές προδοσίες και να οδηγηθεί στην εξιλέωση. Θα τα καταφέρουν;