«Τα Χρονικά της Αντάκρης, Η Μάγισσα του Μπιλθόρ», ο πρώτος τόμος της σειράς φαντασίας που γράφει ο Κώστας Ζαφειρίου, κυκλοφόρησε ξανά πρόσφατα από τις εκδόσεις Momentum (πρώτη έκδοση: Μίνωας, 2009) μαζί με τον δεύτερο τόμο «Οι Γιοι της Αριζάν». Έτσι, έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε εκ νέου αλλά και να διαβάσουμε τη συνέχεια μιας από τις πιο ενδιαφέρουσες ελληνικές σειρές νεανικής φαντασίας που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια.

Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, βασική ηρωίδα στα βιβλία της Αντάκρης είναι η δωδεκάχρονη Ευγενία Βασιλικού, η οποία θα γνωρίσει το άσχημο πρόσωπο της μοίρας όταν η μητέρα της θα χαθεί σε μια σφοδρή καταιγίδα, χτυπημένη όπως όλα δείχνουν από κεραυνό, και θα αναγκαστεί έτσι να βγει από την πρότερη ομαλή ζωή της και να γνωρίσει τον μεγάλο κόσμο, ο οποίος δεν φαίνεται να έχει πάντα φιλικές διαθέσεις. Η Ευγενία θα αναγκαστεί να ζήσει μαζί με τη μακρινή εξαδέλφη της μητέρας της Άννα Βασιλικού, μια θεούσα γεροντοκόρη αυστηρών αρχών, που από την πρώτη στιγμή την αντιμετωπίζει σαν ένα αχρείαστο βάρος και της απευθύνει παγερές προσταγές. Στο παλιό πατρικό σπίτι, όμως, και αφού βρει όσα η μητέρα της έχει αφήσει πίσω για εκείνη, η Ευγενία θα αρχίσει να ανακαλύπτει κάποια μυστηριώδη στοιχεία που θα την απελευθερώσουν από την τωρινή της στενάχωρη κατάσταση και θα την οδηγήσουν πολύ πιο μακριά απ’ ό,τι φαντάζεται.

Πού βρίσκεται ο μαγικός κόσμος της Αντάκρης; Πώς μπορεί να ταξιδέψει κανείς μέχρι εκεί; Πόσα μαγικά πλάσματα και θαυμαστά μέρη περιλαμβάνει; Πώς κατανέμονται οι δυνάμεις του Καλού και του Κακού μέσα στον κόσμο; Και τι πρέπει να κάνει κανείς όταν ένα φοβερό Κακό ξυπνά και μας απειλεί; Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα τίθενται και απαντώνται σταδιακά σε ένα γοητευτικό ταξίδι ενηλικίωσης, περιπέτειας, θαυμασμού, φιλίας και θάρρους.

Στη «Μάγισσα του Μπιλθόρ» ο Κώστας Ζαφειρίου χτίζει την ιστορία του αντλώντας στοιχεία από διάφορα έργα της φανταστικής λογοτεχνίας, του παραμυθιού και των λαογραφικών παραδόσεων, πετυχαίνοντας να δώσει τη δική του ιδιαίτερη, συνεκτική πρόταση σε ένα μυθιστόρημα καλογραμμένο και λειτουργικό. Το αποτέλεσμα είναι μια καλά δομημένη ιστορία, με ευχάριστους χαρακτήρες, ζωντανές και πειστικές περιγραφές, γραμμένη σε έναν σωστό και ισορροπημένο αφηγηματικό τόνο, ώστε να παρακολουθείται με ενδιαφέρον από τους μικρότερους αναγνώστες αλλά και το ενήλικο κοινό αυτών των βιβλίων.

Εν κατακλείδι, μπαίνοντας στον παραμυθένιο κόσμο της Αντάκρης μαθαίνουμε κι εμείς –ξανά– να παρακολουθούμε την πραγματικότητα από το ύψος των παιδιών, μακριά από την γκρίζα καθημερινότητα με τους άκαμπτους κανόνες, και αρχίζουμε να περιπλανιόμαστε με μια αίσθηση φρεσκάδας και επιρρέπειας προς την περιπέτεια, με εκείνη την ανανεωμένη τέρψη που προσφέρουν οι προκλητικές δοκιμασίες και οι νέες ανακαλύψεις. Με μια τέτοια διάθεση λοιπόν θα περιμένουμε και τα επόμενα βιβλία της σειράς.