Η άμμος ο κόσμος

που ζέσταινα το χέρι

(σελ. 8)

Ο Γιώργος Τσιόγγας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1983. Το έργο «Σύννεφο» είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή.

Σύννεφο. Μια εναέρια εικόνα στον ουρανό, που άλλοτε μας περιορίζει την ορατότητα, τη διάθεση και την ανάγκη για χαλάρωση και άλλοτε ξεπλένει με τις σταγόνες του τις πιο βρώμικες πράξεις, σκέψεις και λόγια, δίνοντας παράλληλα την ελπίδα και την ώθηση για μια καλύτερη συνέχεια. Μια κάθαρση μες στην ομίχλη.

Σ’ αυτό το πλαίσιο κινείται και η ποίηση του Γιώργου Τσιόγγα. Ανάμεσα στη θλίψη και την ελπίδα, τους εφιάλτες και τα όνειρα, την προσδοκία και την απογοήτευση, τους κρότους και τη σιωπή, στέκει ο ποιητής αντιμέτωπος με όπλα τους στίχους του, αναζητώντας το μίτο στο λαβύρινθο της σύγχρονης καθημερινότητας. Τα ποιήματα αυτά σε ύφος μινιμαλιστικό, με γλώσσα εκκωφαντική και στίχους που αναβλύζουν την αγωνία ενός ανθρώπου για την πραγματικότητα, αποτελούν μια συλλογή που χρήζει (και αξίζει) ιδιαίτερης προσοχής και ανάγνωσης.

Με λέξεις που εκρήγνυνται απελευθερώνοντας ένα δυνατό υποβόσκων νόημα, με δομή ανά ποίημα που παίζει με το βλέμμα και το νου, κάθε στίχος της συγκεκριμένης συλλογής «ντύνεται» μια δυναμική, που σκοπό έχει να ταρακουνήσει συθέμελα τον αναγνώστη και να του φωνάξει δυνατά στ’ αυτί την ύπαρξή του, να του πει εκείνα που παλεύουν να εκφραστούν και πολλές φορές μένουν φυλακισμένα.

Γεγονός είναι ότι ο Γιώργος Τσιόγγας σ’ αυτήν την πρώτη ποιητική απόπειρά του, προτιμά να σταθεί με ύφος σχετικά πιο ασφαλές, δηλαδή, με φόρμες και είδη δοκιμασμένα, στοιχείο που καταδεικνύει αφ’ ενός την κατάρτισή του και αφ’ ετέρου την αγάπη του για την ποίηση γενικότερα.

Το μόνο που θα μπορούσαμε να σημειώσουμε ως μειονέκτημα της παρούσης ποιητικής συλλογής είναι ότι κατά μεγάλο μέρος ο ποιητής φαίνεται να ρίχνει βαρύτητα στη φόρμα παρά στο συναίσθημα και δυστυχώς (ή ευτυχώς) ποίηση χωρίς συναίσθημα υστερεί στο αποτέλεσμα, ακόμα και αν πρόκειται για ποίηση γραμμένη με πολύ καλή τεχνική, επιμέλεια και προσοχή.

Φυσικά το να γράψει κάποιος εξαιρετική ποίηση θέλει χρόνια δουλειάς και επίπονης κοπιαστικής εργασίας, τόσο εξωτερικής, όσο και εσωτερικής, όμως εδώ για να είμαστε δίκαιοι οφείλουμε να χαιρετίσουμε με κάθε προσδοκία την πρώτη ποιητική συλλογή του Γιώργου Τσιόγγα και να αναμένουμε απ’ αυτόν το καλύτερο.