Διασχίζοντας την Ευρώπη του 17_ου αιώνα με συνεπιβάτη τον μοναχικό Ματίας Αλμοσίνο

Ως κρυπτοεβραίος Μαρράνος γεννημένος στη Βασιλεία της Ελβετίας ξεκινάει για τη Σαλόνικα στα 10 του χρόνια. Αυτοί που τον συνοδεύουν, ο θείος και ο πατέρας του, διαφωνούν ποιον δρόμο θα ακολουθήσει το χαρισματικό παιδί˙ αυτόν του Θεού ή αυτόν της επιστήμης; Στη Σαλόνικα χάνει τη μέχρι τότε οικογένειά του και πηγαίνει στη Βενετία και αργότερα στην Πάντοβα για να σπουδάσει μέντικος ως Έλληνας και Χριστιανός υιοθετημένος από τον σιορ Παναγιωτάκη. Κι έπειτα, λίγο πριν από το τέλος των σπουδών του, ένας λακές με μια άμαξα θα τον αναζητήσει σταλμένος από τον άρρωστο δούκα. Είναι η μέρα που ο Ματίας Αλμοσίνο ή Ματθαίος Μελισσηνός θα καλημερίσει την καινούρια του ζωή αφήνοντας πίσω για πάντα κάθε απομεινάρι προηγούμενης.

Το χαρισματικό παιδί μεγάλωσε, μορφώθηκε, έμαθε γλώσσες και αποφάσισε να αντιμετωπίζει κάθε ασθένεια που συναντά με τη βοήθεια της επιστήμης, με βάση τη λογική, και να μην πιστεύει τις ερμηνείες που απλοϊκά δίνει η θρησκεία – όποια θρησκεία κι αν είναι αυτή.

Επόμενος σταθμός το Τζάντε, όπου ο Ματίας γίνεται προστάτης των φτωχών. Και μετά η Κωνσταντίνου πόλη. Επιστροφή στη Σαλονίκη για να προσκυνήσει τον τάφο του πατέρα του και να εκπληρώσει μια επιθυμία. Λονδίνο! Κάνει δική του οικογένεια και αποκτά έναν γιο. Κι ύστερα Μολδαβία. Το ερωτευμένο μεσόκοπο ζευγάρι φεύγει, για λίγο μόνο, από το Λονδίνο για να πάει να συναντήσει το πεπρωμένο του. Η Όλγα, ύστερα από ένα ατύχημα που παραλίγο να αποβεί μοιραίο, μένει παράλυτη. Μετά τον θάνατό της ο Ματίας, μόνος πια, πηγαίνει στο Κίεβο κι έπειτα συνοδεύοντας ένα μπουλούκι νάνων ως προσωπικός τους γιατρός ξεκινάει για τη Μόσχα. Εκεί θα συναντήσει τον μοναχό Ιωαννίκιο, θα αναγνωριστούν ως αδέρφια και μαζί θα ταξιδέψουν προς το Άγιο Όρος. Στον τελικό προορισμό θα φτάσει μόνο ο Ματίας  –έχοντας «φορέσει» το όνομα του συνταξιδιώτη του– και σε κείνο το βουνό θα τελειώσει η ζωή του. Ως Χριστιανός.

Σκηνές μιας διαρκώς περιπλανώμενης ζωής σε όλη την έκταση της Ευρώπης του 17_ου αι. μέσα από φυλές και θρησκείες παρουσιάζει ο Ισίδωρος Ζουργός στο μυθιστόρημά του «Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλμοσίνο». Ο ίδιος ο Ματίας μπορεί να είναι καθαρά μυθιστορηματικός ήρωας, κατά τη διάρκεια της ζωής του όμως, η οποία τοποθετείται σε πραγματικό ιστορικό και γεωγραφικό πλαίσιο,  θα συναναστραφεί με σημαντικούς ανθρώπους της εποχής αλλά και θα μελετήσει συγγράμματα επιστημόνων που θα μείνουν στην Ιστορία.

Συχνά στην αφήγηση παρεμβάλλονται μακροσκελείς επιστολές, αλληλογραφία του Ματίας με φίλους, δασκάλους, συγγενείς. Μέσα από αυτές γνωστοποιούνται νέα μαζί με σκέψεις, ανησυχίες και συμβουλές. Ενώ συχνά η ζωή και τα ταξίδια του γίνονται γνωστά και αποκτούν λεπτομέρειες μέσα από ημερολογιακές καταγραφές και από περιστατικά              –μικρά ή μεγάλα– της καθημερινότητάς του που δίνονται σε μικρά υποκεφάλαια.

Βάζοντας στη σειρά προσεκτικά διαλεγμένες λέξεις, πλούσια σκηνικά, ονειρικά θαρρείς, παρουσιάζονται μπροστά στα μάτια του αναγνώστη και τον μεταφέρουν μέσα στην ιστορία. Χρησιμοποιώντας μοναδικές λέξεις –απλές στη πλειονότητά τους–,  πλήθος παρομοιώσεων, που εξάπτουν τη φαντασία, και λεπτομερείς περιγραφές χώρων, τόπων, ανθρώπων, συμπεριφορών,  ο συγγραφέας συνθέτει ένα μωσαϊκό εικόνων, δημιουργεί ατμόσφαιρα και ταξιδεύει τους αναγνώστες του μέσα σε όσα αφηγείται.

Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα-έπος που καλύπτει μια ολόκληρη ζωή παρουσιάζοντας σφαιρικά τον ήρωα  μέσα από  τις σημαντικότερες στιγμές του και σχολιάζοντας τη μοναξιά στην οποία είναι αναγκασμένοι να ζουν οι χαρισματικοί άνθρωποι.